συχνός

Ancient Greek

Etymology

Beekes marks the word's origin as unknown.^[1] Other theories derive the word from συνέχω (sunékhō, “to hold or keep together; to contain”), undergoing metathesis, itself from συν- (sun-, “together, with”) +‎ ἔχω (ékhō, “to have, to hold”).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /sy.kʰnós/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /syˈkʰnos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /syˈxnos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /syˈxnos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /siˈxnos/

Adjective

σῠχνός • (sukhnós) m (feminine σῠχνή, neuter σῠχνόν); first/second declension

(of time) long, wearisome
(of number) many
great, large, plentiful
frequent, repeated

Inflection

First and second declension of σῠχνός; σῠχνή; σῠχνόν (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	σῠχνός sukhnós	σῠχνή sukhnḗ	σῠχνόν sukhnón	σῠχνώ sukhnṓ	σῠχνᾱ́ sukhnā́	σῠχνώ sukhnṓ	σῠχνοί sukhnoí	σῠχναί sukhnaí	σῠχνᾰ́ sukhná
Genitive	σῠχνοῦ sukhnoû	σῠχνῆς sukhnês	σῠχνοῦ sukhnoû	σῠχνοῖν sukhnoîn	σῠχναῖν sukhnaîn	σῠχνοῖν sukhnoîn	σῠχνῶν sukhnôn	σῠχνῶν sukhnôn	σῠχνῶν sukhnôn
Dative	σῠχνῷ sukhnôi	σῠχνῇ sukhnêi	σῠχνῷ sukhnôi	σῠχνοῖν sukhnoîn	σῠχναῖν sukhnaîn	σῠχνοῖν sukhnoîn	σῠχνοῖς sukhnoîs	σῠχναῖς sukhnaîs	σῠχνοῖς sukhnoîs
Accusative	σῠχνόν sukhnón	σῠχνήν sukhnḗn	σῠχνόν sukhnón	σῠχνώ sukhnṓ	σῠχνᾱ́ sukhnā́	σῠχνώ sukhnṓ	σῠχνούς sukhnoús	σῠχνᾱ́ς sukhnā́s	σῠχνᾰ́ sukhná
Vocative	σῠχνέ sukhné	σῠχνή sukhnḗ	σῠχνόν sukhnón	σῠχνώ sukhnṓ	σῠχνᾱ́ sukhnā́	σῠχνώ sukhnṓ	σῠχνοί sukhnoí	σῠχναί sukhnaí	σῠχνᾰ́ sukhná
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	σῠχνῶς sukhnôs			σῠχνότερος sukhnóteros			σῠχνότᾰτος sukhnótatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

σῠχνᾰ́ζω (sukhnázō)
σῠχνᾰ́κῐς (sukhnákis)
σῠ́χνᾰσμᾰ (súkhnasma)
σῠχνεών (sukhneṓn)
σῠχνοσῠ́νθετος (sukhnosúnthetos)
σῠχνῶς (sukhnôs)

Related terms

σύν (sún)
ἔχω (ékhō)

Descendants

Greek: συχνός (sychnós)

References

^ Beekes, Robert S. P. (2010) “συχνός”, in Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 1426

Greek

Etymology

From Ancient Greek συχνός (sukhnós).

Adjective

συχνός • (sychnós) m (feminine συχνή, neuter συχνό)

frequent, repeated

Declension

Declension of συχνός

number case \ gender	singular			plural
number case \ gender	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	συχνός •	συχνή •	συχνό •	συχνοί •	συχνές •	συχνά •
genitive	συχνού •	συχνής •	συχνού •	συχνών •	συχνών •	συχνών •
accusative	συχνό •	συχνή •	συχνό •	συχνούς •	συχνές •	συχνά •
vocative	συχνέ •	συχνή •	συχνό •	συχνοί •	συχνές •	συχνά •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο συχνός, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο συχνός, etc.)

Degrees of comparison by suffixation

comparative	singular			plural
comparative	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	συχνότερος •	συχνότερη •	συχνότερο •	συχνότεροι •	συχνότερες •	συχνότερα •
genitive	συχνότερου •	συχνότερης •	συχνότερου •	συχνότερων •	συχνότερων •	συχνότερων •
accusative	συχνότερο •	συχνότερη •	συχνότερο •	συχνότερους •	συχνότερες •	συχνότερα •
vocative	συχνότερε •	συχνότερη •	συχνότερο •	συχνότεροι •	συχνότερες •	συχνότερα •
derivations	relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο συχνότερος", etc)
Absolute superlative	singular			plural
Absolute superlative	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	συχνότατος •	συχνότατη •	συχνότατο •	συχνότατοι •	συχνότατες •	συχνότατα •
genitive	συχνότατου •	συχνότατης •	συχνότατου •	συχνότατων •	συχνότατων •	συχνότατων •
accusative	συχνότατο •	συχνότατη •	συχνότατο •	συχνότατους •	συχνότατες •	συχνότατα •
vocative	συχνότατε •	συχνότατη •	συχνότατο •	συχνότατοι •	συχνότατες •	συχνότατα •

[1] Beekes, Robert S. P. (2010) “συχνός”, in Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 1426

[1]

συχνός

Contents

Ancient Greek

Etymology

Pronunciation

Adjective

Inflection

Derived terms

Related terms

Descendants

References

Further reading

Greek

Etymology

Adjective

Declension

Wikious

Boobota

Sagapedia