Inherited from Byzantine Greek ταράζω from Ancient Greek τᾰράσσω (tarássō) / τᾰράττω (taráttō) from past tense:‑αξα to present:‑άζω, in the pattern of στάζω (stázō), ἔσταξα (éstaxa, “I dripped”).
ταράζω • (tarázo) (past τάραξα, passive ταράζομαι, p‑past ταράχτηκα, ppp ταραγμένος)
Active voice ➤ | Passive voice ➤ | |||
Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | Present | Dependent |
1 sg | ταράζω (→ταράσσω1) | ταράξω | ταράζομαι | ταραχτώ4 |
2 sg | ταράζεις | ταράξεις | ταράζεσαι | ταραχτείς |
3 sg | ταράζει | ταράξει | ταράζεται | ταραχτεί |
1 pl | ταράζουμε, [‑ομε] | ταράξουμε, [‑ομε] | ταραζόμαστε | ταραχτούμε |
2 pl | ταράζετε | ταράξετε | ταράζεστε, ταραζόσαστε | ταραχτείτε |
3 pl | ταράζουν(ε) | ταράξουν(ε) | ταράζονται | ταραχτούν(ε) |
Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | Imperfect | Simple past |
1 sg | τάραζα | τάραξα | ταραζόμουν(α) | ταράχτηκα4 |
2 sg | τάραζες | τάραξες | ταραζόσουν(α) | ταράχτηκες |
3 sg | τάραζε | τάραξε | ταραζόταν(ε) | ταράχτηκε |
1 pl | ταράζαμε | ταράξαμε | ταραζόμασταν, (‑όμαστε) | ταραχτήκαμε |
2 pl | ταράζατε | ταράξατε | ταραζόσασταν, (‑όσαστε) | ταραχτήκατε |
3 pl | τάραζαν, ταράζαν(ε) | τάραξαν, ταράξαν(ε) | ταράζονταν, (ταραζόντουσαν) | ταράχτηκαν, ταραχτήκαν(ε) |
Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | Continuous | Simple |
1 sg | θα ταράζω ➤ | θα ταράξω ➤ | θα ταράζομαι ➤ | θα ταραχτώ ➤ |
2,3 sg, 1,2,3 pl | θα ταράζεις, … | θα ταράξεις, … | θα ταράζεσαι, … | θα ταραχτείς, … |
Perfect aspect ➤ | Perfect aspect | |||
Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … ταράξει | έχω, έχεις, … ταραχτεί είμαι, είσαι, … ταραγμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
Past perfect ➤ | είχα, είχες, … ταράξει | είχα, είχες, … ταραχτεί ήμουν, ήσουν, … ταραγμένος, ‑η, ‑ο | ||
Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … ταράξει | θα έχω, θα έχεις, … ταραχτεί θα είμαι, θα είσαι, … ταραγμένος, ‑η, ‑ο | ||
Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | Imperfective aspect | Perfective aspect |
2 sg | τάραζε | τάραξε, τάραχ' 2 | — | ταράξου |
2 pl | ταράζετε | ταράξτε, ταράχτε3 | ταράζεστε | ταραχτείτε |
Other forms | Active voice | Passive voice | ||
Present participle➤ | ταράζοντας ➤ | — | ||
Perfect participle➤ | έχοντας ταράξει ➤ | ταραγμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
Nonfinite form➤ | ταράξει | ταραχτεί | ||
Notes Appendix:Greek verbs |
1. Older, formal version of the verb, also found in modern compounds. 2. Colloquial apocopic perfective imperative + accusative of article & noun or weak pronouns e.g. τάραχ' το ("shake it!") 3. Colloquial. 4. Also formal alternatives with learned {-χθ-} (ταράχθηκα) from the verb ταράσσω. • (…) optional or informal. rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||