From τράγος (trágos, “goat”) + ἄκανθα (ákantha, “thorn”).
τρᾰγᾰ́κανθᾰ • (tragákantha) f (genitive τρᾰγᾰκάνθης); first declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ἡ τρᾰγᾰ́κανθᾰ hē tragákantha |
τὼ τρᾰγᾰκάνθᾱ tṑ tragakánthā |
αἱ τρᾰγᾰ́κανθαι hai tragákanthai | ||||||||||
Genitive | τῆς τρᾰγᾰκάνθης tês tragakánthēs |
τοῖν τρᾰγᾰκάνθαιν toîn tragakánthain |
τῶν τρᾰγᾰκανθῶν tôn tragakanthôn | ||||||||||
Dative | τῇ τρᾰγᾰκάνθῃ têi tragakánthēi |
τοῖν τρᾰγᾰκάνθαιν toîn tragakánthain |
ταῖς τρᾰγᾰκάνθαις taîs tragakánthais | ||||||||||
Accusative | τὴν τρᾰγᾰ́κανθᾰν tḕn tragákanthan |
τὼ τρᾰγᾰκάνθᾱ tṑ tragakánthā |
τᾱ̀ς τρᾰγᾰκάνθᾱς tā̀s tragakánthās | ||||||||||
Vocative | τρᾰγᾰ́κανθᾰ tragákantha |
τρᾰγᾰκάνθᾱ tragakánthā |
τρᾰγᾰ́κανθαι tragákanthai | ||||||||||
Notes: |
|