From τροχάζω (trokházō, “to run quickly”) + -τήρ (-tḗr).
τροχαντήρ • (trokhantḗr) m (genitive τροχαντῆρος); third declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ὁ τροχαντήρ ho trokhantḗr |
τὼ τροχαντῆρε tṑ trokhantêre |
οἱ τροχαντῆρες hoi trokhantêres | ||||||||||
Genitive | τοῦ τροχαντῆρος toû trokhantêros |
τοῖν τροχαντήροιν toîn trokhantḗroin |
τῶν τροχαντήρων tôn trokhantḗrōn | ||||||||||
Dative | τῷ τροχαντῆρῐ tôi trokhantêri |
τοῖν τροχαντήροιν toîn trokhantḗroin |
τοῖς τροχαντῆρσῐ / τροχαντῆρσῐν toîs trokhantêrsi(n) | ||||||||||
Accusative | τὸν τροχαντῆρᾰ tòn trokhantêra |
τὼ τροχαντῆρε tṑ trokhantêre |
τοὺς τροχαντῆρᾰς toùs trokhantêras | ||||||||||
Vocative | τροχαντήρ trokhantḗr |
τροχαντῆρε trokhantêre |
τροχαντῆρες trokhantêres | ||||||||||
Notes: |
|