From a zero-grade of Proto-Indo-European *trewH- (“to rub”), and cognate with Proto-Slavic *tryti (“idem”), Lithuanian trūnė́ti (“to spoil, putrefy, deacay”).[1] The root is often taken as an extension of the more traditionally-reconstructed Proto-Indo-European *terh₁- (“to rub, pierce”), though this appears uncertain.
τρῡ́ω • (trū́ō)
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | τρῡ́ω | τρῡ́εις | τρῡ́ει | τρῡ́ετον | τρῡ́ετον | τρῡ́ομεν | τρῡ́ετε | τρῡ́ουσῐ(ν) | ||||
subjunctive | τρῡ́ω | τρῡ́ῃς | τρῡ́ῃ | τρῡ́ητον | τρῡ́ητον | τρῡ́ωμεν | τρῡ́ητε | τρῡ́ωσῐ(ν) | |||||
optative | τρῡ́οιμῐ | τρῡ́οις | τρῡ́οι | τρῡ́οιτον | τρῡοίτην | τρῡ́οιμεν | τρῡ́οιτε | τρῡ́οιεν | |||||
imperative | τρῦε | τρῡέτω | τρῡ́ετον | τρῡέτων | τρῡ́ετε | τρῡόντων | |||||||
middle/ passive |
indicative | τρῡ́ομαι | τρῡ́ῃ, τρῡ́ει |
τρῡ́εται | τρῡ́εσθον | τρῡ́εσθον | τρῡόμεθᾰ | τρῡ́εσθε | τρῡ́ονται | ||||
subjunctive | τρῡ́ωμαι | τρῡ́ῃ | τρῡ́ηται | τρῡ́ησθον | τρῡ́ησθον | τρῡώμεθᾰ | τρῡ́ησθε | τρῡ́ωνται | |||||
optative | τρῡοίμην | τρῡ́οιο | τρῡ́οιτο | τρῡ́οισθον | τρῡοίσθην | τρῡοίμεθᾰ | τρῡ́οισθε | τρῡ́οιντο | |||||
imperative | τρῡ́ου | τρῡέσθω | τρῡ́εσθον | τρῡέσθων | τρῡ́εσθε | τρῡέσθων | |||||||
active | middle/passive | ||||||||||||
infinitive | τρῡ́ειν | τρῡ́εσθαι | |||||||||||
participle | m | τρῡ́ων | τρῡόμενος | ||||||||||
f | τρῡ́ουσᾰ | τρῡομένη | |||||||||||
n | τρῦον | τρῡόμενον | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
|
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | τρῡ́σω | τρῡ́σεις | τρῡ́σει | τρῡ́σετον | τρῡ́σετον | τρῡ́σομεν | τρῡ́σετε | τρῡ́σουσῐ(ν) | ||||
optative | τρῡ́σοιμῐ | τρῡ́σοις | τρῡ́σοι | τρῡ́σοιτον | τρῡσοίτην | τρῡ́σοιμεν | τρῡ́σοιτε | τρῡ́σοιεν | |||||
middle | indicative | τρῡ́σομαι | τρῡ́σῃ, τρῡ́σει |
τρῡ́σεται | τρῡ́σεσθον | τρῡ́σεσθον | τρῡσόμεθᾰ | τρῡ́σεσθε | τρῡ́σονται | ||||
optative | τρῡσοίμην | τρῡ́σοιο | τρῡ́σοιτο | τρῡ́σοισθον | τρῡσοίσθην | τρῡσοίμεθᾰ | τρῡ́σοισθε | τρῡ́σοιντο | |||||
active | middle | ||||||||||||
infinitive | τρῡ́σειν | τρῡ́σεσθαι | |||||||||||
participle | m | τρῡ́σων | τρῡσόμενος | ||||||||||
f | τρῡ́σουσᾰ | τρῡσομένη | |||||||||||
n | τρῦσον | τρῡσόμενον | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
|
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
middle/ passive |
indicative | τέτρῡμαι | τέτρῡσαι | τέτρῡται | τέτρῡσθον | τέτρῡσθον | τετρῡ́μεθᾰ | τέτρῡσθε | τέτρῡνται | ||||
subjunctive | τετρῡμένος ὦ | τετρῡμένος ᾖς | τετρῡμένος ᾖ | τετρῡμένω ἦτον | τετρῡμένω ἦτον | τετρῡμένοι ὦμεν | τετρῡμένοι ἦτε | τετρῡμένοι ὦσῐ(ν) | |||||
optative | τετρῡμένος εἴην | τετρῡμένος εἴης | τετρῡμένος εἴη | τετρῡμένω εἴητον/εἶτον | τετρῡμένω εἰήτην/εἴτην | τετρῡμένοι εἴημεν/εἶμεν | τετρῡμένοι εἴητε/εἶτε | τετρῡμένοι εἴησᾰν/εἶεν | |||||
imperative | τέτρῡσο | τετρῡ́σθω | τέτρῡσθον | τετρῡ́σθων | τέτρῡσθε | τετρῡ́σθων | |||||||
middle/passive | |||||||||||||
infinitive | τετρῦσθαι | ||||||||||||
participle | m | τετρῡμένος | |||||||||||
f | τετρῡμένη | ||||||||||||
n | τετρῡμένον | ||||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
|