υπονομευτικός • (yponomeftikós) m (feminine υπονομευτική, neuter υπονομευτικό)
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | υπονομευτικός (yponomeftikós) | υπονομευτική (yponomeftikí) | υπονομευτικό (yponomeftikó) | υπονομευτικοί (yponomeftikoí) | υπονομευτικές (yponomeftikés) | υπονομευτικά (yponomeftiká) | |
| genitive | υπονομευτικού (yponomeftikoú) | υπονομευτικής (yponomeftikís) | υπονομευτικού (yponomeftikoú) | υπονομευτικών (yponomeftikón) | υπονομευτικών (yponomeftikón) | υπονομευτικών (yponomeftikón) | |
| accusative | υπονομευτικό (yponomeftikó) | υπονομευτική (yponomeftikí) | υπονομευτικό (yponomeftikó) | υπονομευτικούς (yponomeftikoús) | υπονομευτικές (yponomeftikés) | υπονομευτικά (yponomeftiká) | |
| vocative | υπονομευτικέ (yponomeftiké) | υπονομευτική (yponomeftikí) | υπονομευτικό (yponomeftikó) | υπονομευτικοί (yponomeftikoí) | υπονομευτικές (yponomeftikés) | υπονομευτικά (yponomeftiká) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο υπονομευτικός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο υπονομευτικός, etc.)