From φῐλο- (phĭlo-, loving) + ἐραστής (erastḗs, “lover”).
φῐλερᾰστής • (phĭlerăstḗs) m (genitive φῐλερᾰστοῦ); first declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ὁ φῐλερᾰστής ho phĭlerăstḗs |
τὼ φῐλερᾰστᾱ́ tṑ phĭlerăstā́ |
οἱ φῐλερᾰσταί hoi phĭlerăstaí | ||||||||||
| Genitive | τοῦ φῐλερᾰστοῦ toû phĭlerăstoû |
τοῖν φῐλερᾰσταῖν toîn phĭlerăstaîn |
τῶν φῐλερᾰστῶν tôn phĭlerăstôn | ||||||||||
| Dative | τῷ φῐλερᾰστῇ tôi phĭlerăstêi |
τοῖν φῐλερᾰσταῖν toîn phĭlerăstaîn |
τοῖς φῐλερᾰσταῖς toîs phĭlerăstaîs | ||||||||||
| Accusative | τὸν φῐλερᾰστήν tòn phĭlerăstḗn |
τὼ φῐλερᾰστᾱ́ tṑ phĭlerăstā́ |
τοὺς φῐλερᾰστᾱ́ς toùs phĭlerăstā́s | ||||||||||
| Vocative | φῐλερᾰστᾰ́ phĭlerăstắ |
φῐλερᾰστᾱ́ phĭlerăstā́ |
φῐλερᾰσταί phĭlerăstaí | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||