φρύγω

Hello, you have come here looking for the meaning of the word φρύγω. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word φρύγω, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say φρύγω in singular and plural. Everything you need to know about the word φρύγω you have here. The definition of the word φρύγω will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofφρύγω, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Ancient Greek

Alternative forms

Etymology

Inherited from Proto-Indo-European *bʰerǵ ~ *bʰreǵ (“to roast, fry”). Cognate with Latin frigo and Sanskrit भृज्जति (bhṛjjati, “to roast, grill, fry”).

Pronunciation

 

Verb

φρῡ́γω • (phrū́gō)

  1. to roast

Conjugation

   Present: φρῡ́γω, φρῡ́γομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative φρῡ́γω φρῡ́γεις φρῡ́γει φρῡ́γετον φρῡ́γετον φρῡ́γομεν φρῡ́γετε φρῡ́γουσῐ(ν)
subjunctive φρῡ́γω φρῡ́γῃς φρῡ́γῃ φρῡ́γητον φρῡ́γητον φρῡ́γωμεν φρῡ́γητε φρῡ́γωσῐ(ν)
optative φρῡ́γοιμῐ φρῡ́γοις φρῡ́γοι φρῡ́γοιτον φρῡγοίτην φρῡ́γοιμεν φρῡ́γοιτε φρῡ́γοιεν
imperative   φρῦγε φρῡγέτω φρῡ́γετον φρῡγέτων   φρῡ́γετε φρῡγόντων
middle/
passive 		indicative φρῡ́γομαι φρῡ́γῃ,
φρῡ́γει 		φρῡ́γεται φρῡ́γεσθον φρῡ́γεσθον φρῡγόμεθᾰ φρῡ́γεσθε φρῡ́γονται
subjunctive φρῡ́γωμαι φρῡ́γῃ φρῡ́γηται φρῡ́γησθον φρῡ́γησθον φρῡγώμεθᾰ φρῡ́γησθε φρῡ́γωνται
optative φρῡγοίμην φρῡ́γοιο φρῡ́γοιτο φρῡ́γοισθον φρῡγοίσθην φρῡγοίμεθᾰ φρῡ́γοισθε φρῡ́γοιντο
imperative   φρῡ́γου φρῡγέσθω φρῡ́γεσθον φρῡγέσθων   φρῡ́γεσθε φρῡγέσθων
active middle/passive
infinitive φρῡ́γειν φρῡ́γεσθαι
participle m φρῡ́γων φρῡγόμενος
f φρῡ́γουσᾰ φρῡγομένη
n φρῦγον φρῡγόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: φρύξω, φρύξομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative φρύξω φρύξεις φρύξει φρύξετον φρύξετον φρύξομεν φρύξετε φρύξουσῐ(ν)
optative φρύξοιμῐ φρύξοις φρύξοι φρύξοιτον φρυξοίτην φρύξοιμεν φρύξοιτε φρύξοιεν
middle indicative φρύξομαι φρύξῃ,
φρύξει 		φρύξεται φρύξεσθον φρύξεσθον φρυξόμεθᾰ φρύξεσθε φρύξονται
optative φρυξοίμην φρύξοιο φρύξοιτο φρύξοισθον φρυξοίσθην φρυξοίμεθᾰ φρύξοισθε φρύξοιντο
active middle
infinitive φρύξειν φρύξεσθαι
participle m φρύξων φρυξόμενος
f φρύξουσᾰ φρυξομένη
n φρῦξον φρυξόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἔφρυξᾰ, ἐφρυξᾰ́μην, ἐφρύχθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔφρυξᾰ ἔφρυξᾰς ἔφρυξε(ν) ἐφρύξᾰτον ἐφρυξᾰ́την ἐφρύξᾰμεν ἐφρύξᾰτε ἔφρυξᾰν
subjunctive φρύξω φρύξῃς φρύξῃ φρύξητον φρύξητον φρύξωμεν φρύξητε φρύξωσῐ(ν)
optative φρύξαιμῐ φρύξειᾰς,
φρύξαις 		φρύξειε(ν),
φρύξαι 		φρύξαιτον φρυξαίτην φρύξαιμεν φρύξαιτε φρύξειᾰν,
φρύξαιεν
imperative   φρῦξον φρυξᾰ́τω φρύξᾰτον φρυξᾰ́των   φρύξᾰτε φρυξᾰ́ντων
middle indicative ἐφρυξᾰ́μην ἐφρύξω ἐφρύξᾰτο ἐφρύξᾰσθον ἐφρυξᾰ́σθην ἐφρυξᾰ́μεθᾰ ἐφρύξᾰσθε ἐφρύξᾰντο
subjunctive φρύξωμαι φρύξῃ φρύξηται φρύξησθον φρύξησθον φρυξώμεθᾰ φρύξησθε φρύξωνται
optative φρυξαίμην φρύξαιο φρύξαιτο φρύξαισθον φρυξαίσθην φρυξαίμεθᾰ φρύξαισθε φρύξαιντο
imperative   φρῦξαι φρυξᾰ́σθω φρύξᾰσθον φρυξᾰ́σθων   φρύξᾰσθε φρυξᾰ́σθων
passive indicative ἐφρύχθην ἐφρύχθης ἐφρύχθη ἐφρύχθητον ἐφρυχθήτην ἐφρύχθημεν ἐφρύχθητε ἐφρύχθησᾰν
subjunctive φρυχθῶ φρυχθῇς φρυχθῇ φρυχθῆτον φρυχθῆτον φρυχθῶμεν φρυχθῆτε φρυχθῶσῐ(ν)
optative φρυχθείην φρυχθείης φρυχθείη φρυχθεῖτον,
φρυχθείητον 		φρυχθείτην,
φρυχθειήτην 		φρυχθεῖμεν,
φρυχθείημεν 		φρυχθεῖτε,
φρυχθείητε 		φρυχθεῖεν,
φρυχθείησᾰν
imperative   φρύχθητῐ φρυχθήτω φρύχθητον φρυχθήτων   φρύχθητε φρυχθέντων
active middle passive
infinitive φρῦξαι φρύξᾰσθαι φρυχθῆναι
participle m φρύξᾱς φρυξᾰ́μενος φρυχθείς
f φρύξᾱσᾰ φρυξᾰμένη φρυχθεῖσᾰ
n φρῦξᾰν φρυξᾰ́μενον φρυχθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: πέρφρυγμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle/
passive 		indicative πέρφρυγμαι πέρφρυξαι πέρφρυκται πέρφρυχθον πέρφρυχθον περφρύγμεθᾰ πέρφρυχθε περφρύγᾰται
subjunctive περφρυγμένος ὦ περφρυγμένος ᾖς περφρυγμένος ᾖ περφρυγμένω ἦτον περφρυγμένω ἦτον περφρυγμένοι ὦμεν περφρυγμένοι ἦτε περφρυγμένοι ὦσῐ(ν)
optative περφρυγμένος εἴην περφρυγμένος εἴης περφρυγμένος εἴη περφρυγμένω εἴητον/εἶτον περφρυγμένω εἰήτην/εἴτην περφρυγμένοι εἴημεν/εἶμεν περφρυγμένοι εἴητε/εἶτε περφρυγμένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   πέρφρυξο περφρύχθω πέρφρυχθον περφρύχθων   πέρφρυχθε περφρύχθων
middle/passive
infinitive περφρῦχθαι
participle m περφρυγμένος
f περφρυγμένη
n περφρυγμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

References

  1. ^ Beekes, Robert S. P. (2010) Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 1594
  2. ^ De Vaan, Michiel (2008) Etymological Dictionary of Latin and the other Italic Languages (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 7)‎, Leiden, Boston: Brill, →ISBN

Further reading

Wikious
Boobota
Sagapedia