φυλάσσω

Hello, you have come here looking for the meaning of the word φυλάσσω. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word φυλάσσω, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say φυλάσσω in singular and plural. Everything you need to know about the word φυλάσσω you have here. The definition of the word φυλάσσω will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofφυλάσσω, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Ancient Greek

Etymology

From Proto-Hellenic *pʰuláťťō, the same source as φῠ́λᾰξ (phúlax, “watcher, guard”). Further etymology is unknown. According to Beekes, both words are likely Pre-Greek.[1]

Pronunciation

 

Verb

φῠλᾰ́σσω • (phulássō)

  1. (transitive) to watch, guard, protect, defend
  2. (transitive) to lie in wait, ambush
  3. (transitive) to watch for, wait for
  4. (transitive) to maintain, preserve, cherish
  5. to be on guard against; to shun, avoid
  6. (intransitive, middle voice) to take heed, take care, be on guard
  7. (transitive, middle voice) to keep in mind, remember

Inflection

   Present: φῠλᾰ́σσω, φῠλᾰ́σσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative φῠλᾰ́σσω φῠλᾰ́σσεις φῠλᾰ́σσει φῠλᾰ́σσετον φῠλᾰ́σσετον φῠλᾰ́σσομεν φῠλᾰ́σσετε φῠλᾰ́σσουσῐ(ν)
subjunctive φῠλᾰ́σσω φῠλᾰ́σσῃς φῠλᾰ́σσῃ φῠλᾰ́σσητον φῠλᾰ́σσητον φῠλᾰ́σσωμεν φῠλᾰ́σσητε φῠλᾰ́σσωσῐ(ν)
optative φῠλᾰ́σσοιμῐ φῠλᾰ́σσοις φῠλᾰ́σσοι φῠλᾰ́σσοιτον φῠλᾰσσοίτην φῠλᾰ́σσοιμεν φῠλᾰ́σσοιτε φῠλᾰ́σσοιεν
imperative   φῠ́λᾰσσε φῠλᾰσσέτω φῠλᾰ́σσετον φῠλᾰσσέτων   φῠλᾰ́σσετε φῠλᾰσσόντων
middle/
passive 		indicative φῠλᾰ́σσομαι φῠλᾰ́σσῃ,
φῠλᾰ́σσει 		φῠλᾰ́σσεται φῠλᾰ́σσεσθον φῠλᾰ́σσεσθον φῠλᾰσσόμεθᾰ φῠλᾰ́σσεσθε φῠλᾰ́σσονται
subjunctive φῠλᾰ́σσωμαι φῠλᾰ́σσῃ φῠλᾰ́σσηται φῠλᾰ́σσησθον φῠλᾰ́σσησθον φῠλᾰσσώμεθᾰ φῠλᾰ́σσησθε φῠλᾰ́σσωνται
optative φῠλᾰσσοίμην φῠλᾰ́σσοιο φῠλᾰ́σσοιτο φῠλᾰ́σσοισθον φῠλᾰσσοίσθην φῠλᾰσσοίμεθᾰ φῠλᾰ́σσοισθε φῠλᾰ́σσοιντο
imperative   φῠλᾰ́σσου φῠλᾰσσέσθω φῠλᾰ́σσεσθον φῠλᾰσσέσθων   φῠλᾰ́σσεσθε φῠλᾰσσέσθων
active middle/passive
infinitive φῠλᾰ́σσειν φῠλᾰ́σσεσθαι
participle m φῠλᾰ́σσων φῠλᾰσσόμενος
f φῠλᾰ́σσουσᾰ φῠλᾰσσομένη
n φῠλᾰ́σσον φῠλᾰσσόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐφῠ́λᾰσσον, ἐφῠλᾰσσόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐφῠ́λᾰσσον ἐφῠ́λᾰσσες ἐφῠ́λᾰσσε(ν) ἐφῠλᾰ́σσετον ἐφῠλᾰσσέτην ἐφῠλᾰ́σσομεν ἐφῠλᾰ́σσετε ἐφῠ́λᾰσσον
middle/
passive 		indicative ἐφῠλᾰσσόμην ἐφῠλᾰ́σσου ἐφῠλᾰ́σσετο ἐφῠλᾰ́σσεσθον ἐφῠλᾰσσέσθην ἐφῠλᾰσσόμεθᾰ ἐφῠλᾰ́σσεσθε ἐφῠλᾰ́σσοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: φῠλᾰ́ξω, φῠλᾰ́ξομαι, φῠλᾰχθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative φῠλᾰ́ξω φῠλᾰ́ξεις φῠλᾰ́ξει φῠλᾰ́ξετον φῠλᾰ́ξετον φῠλᾰ́ξομεν φῠλᾰ́ξετε φῠλᾰ́ξουσῐ(ν)
optative φῠλᾰ́ξοιμῐ φῠλᾰ́ξοις φῠλᾰ́ξοι φῠλᾰ́ξοιτον φῠλᾰξοίτην φῠλᾰ́ξοιμεν φῠλᾰ́ξοιτε φῠλᾰ́ξοιεν
middle indicative φῠλᾰ́ξομαι φῠλᾰ́ξῃ,
φῠλᾰ́ξει 		φῠλᾰ́ξεται φῠλᾰ́ξεσθον φῠλᾰ́ξεσθον φῠλᾰξόμεθᾰ φῠλᾰ́ξεσθε φῠλᾰ́ξονται
optative φῠλᾰξοίμην φῠλᾰ́ξοιο φῠλᾰ́ξοιτο φῠλᾰ́ξοισθον φῠλᾰξοίσθην φῠλᾰξοίμεθᾰ φῠλᾰ́ξοισθε φῠλᾰ́ξοιντο
passive indicative φῠλᾰχθήσομαι φῠλᾰχθήσῃ φῠλᾰχθήσεται φῠλᾰχθήσεσθον φῠλᾰχθήσεσθον φῠλᾰχθησόμεθᾰ φῠλᾰχθήσεσθε φῠλᾰχθήσονται
optative φῠλᾰχθησοίμην φῠλᾰχθήσοιο φῠλᾰχθήσοιτο φῠλᾰχθήσοισθον φῠλᾰχθησοίσθην φῠλᾰχθησοίμεθᾰ φῠλᾰχθήσοισθε φῠλᾰχθήσοιντο
active middle passive
infinitive φῠλᾰ́ξειν φῠλᾰ́ξεσθαι φῠλᾰχθήσεσθαι
participle m φῠλᾰ́ξων φῠλᾰξόμενος φῠλᾰχθησόμενος
f φῠλᾰ́ξουσᾰ φῠλᾰξομένη φῠλᾰχθησομένη
n φῠλᾰ́ξον φῠλᾰξόμενον φῠλᾰχθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐφῠ́λᾰξᾰ, ἐφῠλᾰξᾰ́μην, ἐφῠλᾰ́χθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐφῠ́λᾰξᾰ ἐφῠ́λᾰξᾰς ἐφῠ́λᾰξε(ν) ἐφῠλᾰ́ξᾰτον ἐφῠλᾰξᾰ́την ἐφῠλᾰ́ξᾰμεν ἐφῠλᾰ́ξᾰτε ἐφῠ́λᾰξᾰν
subjunctive φῠλᾰ́ξω φῠλᾰ́ξῃς φῠλᾰ́ξῃ φῠλᾰ́ξητον φῠλᾰ́ξητον φῠλᾰ́ξωμεν φῠλᾰ́ξητε φῠλᾰ́ξωσῐ(ν)
optative φῠλᾰ́ξαιμῐ φῠλᾰ́ξειᾰς,
φῠλᾰ́ξαις 		φῠλᾰ́ξειε(ν),
φῠλᾰ́ξαι 		φῠλᾰ́ξαιτον φῠλᾰξαίτην φῠλᾰ́ξαιμεν φῠλᾰ́ξαιτε φῠλᾰ́ξειᾰν,
φῠλᾰ́ξαιεν
imperative   φῠ́λᾰξον φῠλᾰξᾰ́τω φῠλᾰ́ξᾰτον φῠλᾰξᾰ́των   φῠλᾰ́ξᾰτε φῠλᾰξᾰ́ντων
middle indicative ἐφῠλᾰξᾰ́μην ἐφῠλᾰ́ξω ἐφῠλᾰ́ξᾰτο ἐφῠλᾰ́ξᾰσθον ἐφῠλᾰξᾰ́σθην ἐφῠλᾰξᾰ́μεθᾰ ἐφῠλᾰ́ξᾰσθε ἐφῠλᾰ́ξᾰντο
subjunctive φῠλᾰ́ξωμαι φῠλᾰ́ξῃ φῠλᾰ́ξηται φῠλᾰ́ξησθον φῠλᾰ́ξησθον φῠλᾰξώμεθᾰ φῠλᾰ́ξησθε φῠλᾰ́ξωνται
optative φῠλᾰξαίμην φῠλᾰ́ξαιο φῠλᾰ́ξαιτο φῠλᾰ́ξαισθον φῠλᾰξαίσθην φῠλᾰξαίμεθᾰ φῠλᾰ́ξαισθε φῠλᾰ́ξαιντο
imperative   φῠ́λᾰξαι φῠλᾰξᾰ́σθω φῠλᾰ́ξᾰσθον φῠλᾰξᾰ́σθων   φῠλᾰ́ξᾰσθε φῠλᾰξᾰ́σθων
passive indicative ἐφῠλᾰ́χθην ἐφῠλᾰ́χθης ἐφῠλᾰ́χθη ἐφῠλᾰ́χθητον ἐφῠλᾰχθήτην ἐφῠλᾰ́χθημεν ἐφῠλᾰ́χθητε ἐφῠλᾰ́χθησᾰν
subjunctive φῠλᾰχθῶ φῠλᾰχθῇς φῠλᾰχθῇ φῠλᾰχθῆτον φῠλᾰχθῆτον φῠλᾰχθῶμεν φῠλᾰχθῆτε φῠλᾰχθῶσῐ(ν)
optative φῠλᾰχθείην φῠλᾰχθείης φῠλᾰχθείη φῠλᾰχθεῖτον,
φῠλᾰχθείητον 		φῠλᾰχθείτην,
φῠλᾰχθειήτην 		φῠλᾰχθεῖμεν,
φῠλᾰχθείημεν 		φῠλᾰχθεῖτε,
φῠλᾰχθείητε 		φῠλᾰχθεῖεν,
φῠλᾰχθείησᾰν
imperative   φῠλᾰ́χθητῐ φῠλᾰχθήτω φῠλᾰ́χθητον φῠλᾰχθήτων   φῠλᾰ́χθητε φῠλᾰχθέντων
active middle passive
infinitive φῠλᾰ́ξαι φῠλᾰ́ξᾰσθαι φῠλᾰχθῆναι
participle m φῠλᾰ́ξᾱς φῠλᾰξᾰ́μενος φῠλᾰχθείς
f φῠλᾰ́ξᾱσᾰ φῠλᾰξᾰμένη φῠλᾰχθεῖσᾰ
n φῠλᾰ́ξᾰν φῠλᾰξᾰ́μενον φῠλᾰχθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: πεφῠ́λᾰκᾰ, πεφῠ́λᾰγμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative πεφῠ́λᾰκᾰ πεφῠ́λᾰκᾰς πεφῠ́λᾰκε(ν) πεφῠλᾰ́κᾰτον πεφῠλᾰ́κᾰτον πεφῠλᾰ́κᾰμεν πεφῠλᾰ́κᾰτε πεφῠλᾰ́κᾱσῐ(ν)
subjunctive πεφῠλᾰ́κω πεφῠλᾰ́κῃς πεφῠλᾰ́κῃ πεφῠλᾰ́κητον πεφῠλᾰ́κητον πεφῠλᾰ́κωμεν πεφῠλᾰ́κητε πεφῠλᾰ́κωσῐ(ν)
optative πεφῠλᾰ́κοιμῐ,
πεφῠλᾰκοίην 		πεφῠλᾰ́κοις,
πεφῠλᾰκοίης 		πεφῠλᾰ́κοι,
πεφῠλᾰκοίη 		πεφῠλᾰ́κοιτον πεφῠλᾰκοίτην πεφῠλᾰ́κοιμεν πεφῠλᾰ́κοιτε πεφῠλᾰ́κοιεν
imperative   πεφῠ́λᾰκε πεφῠλᾰκέτω πεφῠλᾰ́κετον πεφῠλᾰκέτων   πεφῠλᾰ́κετε πεφῠλᾰκόντων
middle/
passive 		indicative πεφῠ́λᾰγμαι πεφῠ́λᾰξαι πεφῠ́λᾰκται πεφῠ́λᾰχθον πεφῠ́λᾰχθον πεφῠλᾰ́γμεθᾰ πεφῠ́λᾰχθε πεφῠλᾰ́κᾰται
subjunctive πεφῠλᾰγμένος ὦ πεφῠλᾰγμένος ᾖς πεφῠλᾰγμένος ᾖ πεφῠλᾰγμένω ἦτον πεφῠλᾰγμένω ἦτον πεφῠλᾰγμένοι ὦμεν πεφῠλᾰγμένοι ἦτε πεφῠλᾰγμένοι ὦσῐ(ν)
optative πεφῠλᾰγμένος εἴην πεφῠλᾰγμένος εἴης πεφῠλᾰγμένος εἴη πεφῠλᾰγμένω εἴητον/εἶτον πεφῠλᾰγμένω εἰήτην/εἴτην πεφῠλᾰγμένοι εἴημεν/εἶμεν πεφῠλᾰγμένοι εἴητε/εἶτε πεφῠλᾰγμένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   πεφῠ́λᾰξο πεφῠλᾰ́χθω πεφῠ́λᾰχθον πεφῠλᾰ́χθων   πεφῠ́λᾰχθε πεφῠλᾰ́χθων
active middle/passive
infinitive πεφῠλᾰκέναι πεφῠλᾰ́χθαι
participle m πεφῠλᾰκώς πεφῠλᾰγμένος
f πεφῠλᾰκυῖᾰ πεφῠλᾰγμένη
n πεφῠλᾰκός πεφῠλᾰγμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: ἐπεφῠλᾰ́κειν, ἐπεφῠλᾰ́γμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐπεφῠλᾰ́κειν,
ἐπεφῠλᾰ́κη 		ἐπεφῠλᾰ́κεις,
ἐπεφῠλᾰ́κης 		ἐπεφῠλᾰ́κει(ν) ἐπεφῠλᾰ́κετον ἐπεφῠλᾰκέτην ἐπεφῠλᾰ́κεμεν ἐπεφῠλᾰ́κετε ἐπεφῠλᾰ́κεσᾰν
middle/
passive 		indicative ἐπεφῠλᾰ́γμην ἐπεφῠ́λᾰξο ἐπεφῠ́λᾰκτο ἐπεφῠ́λᾰχθον ἐπεφῠλᾰ́χθην ἐπεφῠλᾰ́γμεθᾰ ἐπεφῠ́λᾰχθε ἐπεφῠλᾰ́κᾰτο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

References

  1. ^ Beekes, Robert S. P. (2010) “φύλαξ, -ακος (> DER > Denominative verb: 11. φυλάσσω)”, in Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 1595

Further reading

Greek

Pronunciation

  • IPA(key): /fiˈla.so/
  • Hyphenation: φυ‧λάσ‧σω

Verb

φυλάσσω • (fylásso) (past φύλαξα, passive φυλάσσομαι, p‑past φυλάχθηκα, ppp φυλαγμένος)

  1. (formal) to guard, protect, watch over, synonym of φυλάω (fyláo) / φυλώ (fyló) & φυλάγω (fylágo)

Usage notes

  • Sense "guard" for defending borders, or keeping safe valuable items.

Conjugation

This verb needs an inflection-table template.

Synonyms

Derived terms

Compounds

Wikious
Boobota
Sagapedia