From χαμαί (khamaí, “near the ground”) + πίτυς (pítus, “pine”).
χαμαίπῐτῠς • (khamaípitus) f (genitive χαμαιπῐ́τῠος); third declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ἡ χαμαίπῐτῠς hē khamaípitus |
τὼ χαμαιπῐ́τῠε tṑ khamaipítue |
αἱ χαμαιπῐ́τῠες hai khamaipítues | ||||||||||
| Genitive | τῆς χαμαιπῐ́τῠος tês khamaipítuos |
τοῖν χαμαιπῐτῠ́οιν toîn khamaipitúoin |
τῶν χαμαιπῐτῠ́ων tôn khamaipitúōn | ||||||||||
| Dative | τῇ χαμαιπῐ́τῠῐ̈ / χαμαιπῐ́τυι têi khamaipítuï / khamaipítui |
τοῖν χαμαιπῐτῠ́οιν toîn khamaipitúoin |
ταῖς χαμαιπῐ́τῠσῐ / χαμαιπῐ́τῠσῐν taîs khamaipítusi(n) | ||||||||||
| Accusative | τὴν χαμαίπῐτῠν tḕn khamaípitun |
τὼ χαμαιπῐ́τῠε tṑ khamaipítue |
τᾱ̀ς χαμαιπῐ́τῡς / χαμαιπῐ́τῠᾰς tā̀s khamaipítūs / khamaipítuas | ||||||||||
| Vocative | χαμαίπῐτῠ khamaípitu |
χαμαιπῐ́τῠε khamaipítue |
χαμαιπῐ́τῠες khamaipítues | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||