From χρῡσός (khrūsós, “gold”) + κόλλα (kólla, “glue”).
χρῡσοκόλλᾰ • (khrūsokólla) f (genitive χρῡσοκόλλης); first declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ἡ χρῡσοκόλλᾰ hē khrūsokólla |
τὼ χρῡσοκόλλᾱ tṑ khrūsokóllā |
αἱ χρῡσοκόλλαι hai khrūsokóllai | ||||||||||
| Genitive | τῆς χρῡσοκόλλης tês khrūsokóllēs |
τοῖν χρῡσοκόλλαιν toîn khrūsokóllain |
τῶν χρῡσοκολλῶν tôn khrūsokollôn | ||||||||||
| Dative | τῇ χρῡσοκόλλῃ têi khrūsokóllēi |
τοῖν χρῡσοκόλλαιν toîn khrūsokóllain |
ταῖς χρῡσοκόλλαις taîs khrūsokóllais | ||||||||||
| Accusative | τὴν χρῡσοκόλλᾰν tḕn khrūsokóllan |
τὼ χρῡσοκόλλᾱ tṑ khrūsokóllā |
τᾱ̀ς χρῡσοκόλλᾱς tā̀s khrūsokóllās | ||||||||||
| Vocative | χρῡσοκόλλᾰ khrūsokólla |
χρῡσοκόλλᾱ khrūsokóllā |
χρῡσοκόλλαι khrūsokóllai | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||