Inherited from Ancient Greek ὥριμος (hṓrimos, “seasonal, timely”), from Ancient Greek ὥρα (hṓra, “season, time”). Some senses a semantic loan from French mûr.
ώριμος • (órimos) m (feminine ώριμη, neuter ώριμο)
number case \ gender |
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
nominative | ώριμος • | ώριμη • | ώριμο • | ώριμοι • | ώριμες • | ώριμα • |
genitive | ώριμου • | ώριμης • | ώριμου • | ώριμων • | ώριμων • | ώριμων • |
accusative | ώριμο • | ώριμη • | ώριμο • | ώριμους • | ώριμες • | ώριμα • |
vocative | ώριμε • | ώριμη • | ώριμο • | ώριμοι • | ώριμες • | ώριμα • |
derivations | Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ώριμος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ώριμος, etc.) |