Borrowed from Ancient Greek εὐδοκία (eudokía, “goodwill, kindness”).
Аўдо́цця • (Aŭdóccja) f pers (genitive Аўдо́цці, nominative plural Аўдо́цці, genitive plural Аўдо́цць)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | Аўдо́цця Aŭdóccja |
Аўдо́цці Aŭdócci |
genitive | Аўдо́цці Aŭdócci |
Аўдо́цць Aŭdóccʹ |
dative | Аўдо́цці Aŭdócci |
Аўдо́ццям Aŭdóccjam |
accusative | Аўдо́ццю Aŭdóccju |
Аўдо́цць Aŭdóccʹ |
instrumental | Аўдо́ццяй, Аўдо́ццяю Aŭdóccjaj, Aŭdóccjaju |
Аўдо́ццямі Aŭdóccjami |
locative | Аўдо́цці Aŭdócci |
Аўдо́ццях Aŭdóccjax |
count form | — | Аўдо́цці1 Aŭdócci1 |
1Used with the numbers 2, 3, 4 and higher numbers after 20 ending in 2, 3, and 4.