A patronymic, from Ві́ктор (Víktor, “Victor”) + -ович (-ovyč)
Ві́кторович • (Víktorovyč) m pers (genitive Ві́кторовича, nominative plural Ві́кторовичі, genitive plural Ві́кторовичів, feminine Ві́кторівна)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | Ві́кторович Víktorovyč |
Ві́кторовичі Víktorovyči |
genitive | Ві́кторовича Víktorovyča |
Ві́кторовичів Víktorovyčiv |
dative | Ві́кторовичеві, Ві́кторовичу Víktorovyčevi, Víktorovyču |
Ві́кторовичам Víktorovyčam |
accusative | Ві́кторовича Víktorovyča |
Ві́кторовичів Víktorovyčiv |
instrumental | Ві́кторовичем Víktorovyčem |
Ві́кторовичами Víktorovyčamy |
locative | Ві́кторовичеві, Ві́кторовичу, Ві́кторовичі Víktorovyčevi, Víktorovyču, Víktorovyči |
Ві́кторовичах Víktorovyčax |
vocative | Ві́кторовичу Víktorovyču |
Ві́кторовичі Víktorovyči |