A patronymic, from Костянти́н (Kostjantýn, “Constantine”) + -ович (-ovyč)
Костянти́нович • (Kostjantýnovyč) m pers (genitive Костянти́новича, nominative plural Костянти́новичі, genitive plural Костянти́новичів, feminine Костянти́нівна)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | Костянти́нович Kostjantýnovyč |
Костянти́новичі Kostjantýnovyči |
genitive | Костянти́новича Kostjantýnovyča |
Костянти́новичів Kostjantýnovyčiv |
dative | Костянти́новичеві, Костянти́новичу Kostjantýnovyčevi, Kostjantýnovyču |
Костянти́новичам Kostjantýnovyčam |
accusative | Костянти́новича Kostjantýnovyča |
Костянти́новичів Kostjantýnovyčiv |
instrumental | Костянти́новичем Kostjantýnovyčem |
Костянти́новичами Kostjantýnovyčamy |
locative | Костянти́новичеві, Костянти́новичу, Костянти́новичі Kostjantýnovyčevi, Kostjantýnovyču, Kostjantýnovyči |
Костянти́новичах Kostjantýnovyčax |
vocative | Костянти́новичу Kostjantýnovyču |
Костянти́новичі Kostjantýnovyči |