From аб- (ab-) + насі́ць (nasícʹ).
абно́сіць • (abnósicʹ) impf (perfective абне́сці)
| imperfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | абно́сіць abnósicʹ | |
| participles | present tense | past tense |
| active | — | — |
| passive | — | — |
| adverbial | абно́сячы abnósjačy |
абно́сіўшы abnósiŭšy |
| present tense | future tense | |
| 1st singular я |
абно́шу abnóšu |
бу́ду абно́сіць búdu abnósicʹ |
| 2nd singular ты |
абно́сіш abnósiš |
бу́дзеш абно́сіць búdzješ abnósicʹ |
| 3rd singular ён / яна́ / яно́ |
абно́сіць abnósicʹ |
бу́дзе абно́сіць búdzje abnósicʹ |
| 1st plural мы |
абно́сім abnósim |
бу́дзем абно́сіць búdzjem abnósicʹ |
| 2nd plural вы |
абно́сіце abnósicje |
бу́дзеце абно́сіць búdzjecje abnósicʹ |
| 3rd plural яны́ |
абно́сяць abnósjacʹ |
бу́дуць абно́сіць búducʹ abnósicʹ |
| imperative | singular | plural |
| second-person | абно́сь abnósʹ |
абно́сьце abnósʹcje |
| past tense | singular | plural мы / вы / яны́ |
| masculine я / ты / ён |
абно́сіў abnósiŭ |
абно́сілі abnósili |
| feminine я / ты / яна́ |
абно́сіла abnósila | |
| neuter яно́ |
абно́сіла abnósila | |