From ад- (ad-) + гавары́ць (havarýcʹ). Cognate with Russian отговори́ть (otgovorítʹ).
адгавары́ць • (adhavarýcʹ) pf (imperfective адгаво́рваць)
perfective aspect | ||
---|---|---|
infinitive | адгавары́ць adhavarýcʹ | |
participles | present tense | past tense |
active | — | — |
passive | — | адгаво́раны adhavórany |
adverbial | — | адгавары́ўшы adhavarýŭšy |
present tense | future tense | |
1st singular я |
— | адгавару́ adhavarú |
2nd singular ты |
— | адгаво́рыш adhavóryš |
3rd singular ён / яна́ / яно́ |
— | адгаво́рыць adhavórycʹ |
1st plural мы |
— | адгаво́рым adhavórym |
2nd plural вы |
— | адгаво́рыце adhavórycje |
3rd plural яны́ |
— | адгаво́раць adhavóracʹ |
imperative | singular | plural |
second-person | адгавары́ adhavarý |
адгавары́це adhavarýcje |
past tense | singular | plural мы / вы / яны́ |
masculine я / ты / ён |
адгавары́ў adhavarýŭ |
адгавары́лі adhavarýli |
feminine я / ты / яна́ |
адгавары́ла adhavarýla | |
neuter яно́ |
адгавары́ла adhavarýla |