Borrowed from Polish odpoczywać.
адпачыва́ць • (adpačyvácʹ) impf (perfective адпачы́ць)
| imperfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | адпачыва́ць adpačyvácʹ | |
| participles | present tense | past tense |
| active | — | — |
| passive | — | — |
| adverbial | адпачыва́ючы adpačyvájučy |
адпачыва́ўшы adpačyváŭšy |
| present tense | future tense | |
| 1st singular я |
адпачыва́ю adpačyváju |
бу́ду адпачыва́ць búdu adpačyvácʹ |
| 2nd singular ты |
адпачыва́еш adpačyváješ |
бу́дзеш адпачыва́ць búdzješ adpačyvácʹ |
| 3rd singular ён / яна́ / яно́ |
адпачыва́е adpačyváje |
бу́дзе адпачыва́ць búdzje adpačyvácʹ |
| 1st plural мы |
адпачыва́ем adpačyvájem |
бу́дзем адпачыва́ць búdzjem adpačyvácʹ |
| 2nd plural вы |
адпачыва́еце adpačyvájecje |
бу́дзеце адпачыва́ць búdzjecje adpačyvácʹ |
| 3rd plural яны́ |
адпачыва́юць adpačyvájucʹ |
бу́дуць адпачыва́ць búducʹ adpačyvácʹ |
| imperative | singular | plural |
| second-person | адпачыва́й adpačyváj |
адпачыва́йце adpačyvájcje |
| past tense | singular | plural мы / вы / яны́ |
| masculine я / ты / ён |
адпачыва́ў adpačyváŭ |
адпачыва́лі adpačyváli |
| feminine я / ты / яна́ |
адпачыва́ла adpačyvála | |
| neuter яно́ |
адпачыва́ла adpačyvála | |