From атрыма́ць (atrymácʹ) + -ся (-sja).
атрыма́цца • (atrymácca) impf (perfective атры́млівацца)
| perfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | атрыма́цца atrymácca | |
| participles | present tense | past tense |
| active | — | — |
| passive | — | — |
| adverbial | — | атрыма́ўшыся atrymáŭšysja |
| present tense | future tense | |
| 1st singular я |
— | атрыма́юся atrymájusja |
| 2nd singular ты |
— | атрыма́ешся atrymáješsja |
| 3rd singular ён / яна́ / яно́ |
— | атрыма́ецца atrymájecca |
| 1st plural мы |
— | атрыма́емся atrymájemsja |
| 2nd plural вы |
— | атрыма́ецеся atrymájecjesja |
| 3rd plural яны́ |
— | атрыма́юцца atrymájucca |
| imperative | singular | plural |
| second-person | атрыма́йся atrymájsja |
атрыма́йцеся atrymájcjesja |
| past tense | singular | plural мы / вы / яны́ |
| masculine я / ты / ён |
атрыма́ўся atrymáŭsja |
атрыма́ліся atrymálisja |
| feminine я / ты / яна́ |
атрыма́лася atrymálasja | |
| neuter яно́ |
атрыма́лася atrymálasja | |