Borrowed from Polish otrzymywać.
атры́мліваць • (atrýmlivacʹ) impf (perfective атрыма́ць)
| imperfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | атры́мліваць atrýmlivacʹ | |
| participles | present tense | past tense |
| active | — | — |
| passive | — | атры́мліваны atrýmlivany |
| adverbial | атры́мліваючы atrýmlivajučy |
атры́мліваўшы atrýmlivaŭšy |
| present tense | future tense | |
| 1st singular я |
атры́мліваю atrýmlivaju |
бу́ду атры́мліваць búdu atrýmlivacʹ |
| 2nd singular ты |
атры́мліваеш atrýmlivaješ |
бу́дзеш атры́мліваць búdzješ atrýmlivacʹ |
| 3rd singular ён / яна́ / яно́ |
атры́млівае atrýmlivaje |
бу́дзе атры́мліваць búdzje atrýmlivacʹ |
| 1st plural мы |
атры́мліваем atrýmlivajem |
бу́дзем атры́мліваць búdzjem atrýmlivacʹ |
| 2nd plural вы |
атры́мліваеце atrýmlivajecje |
бу́дзеце атры́мліваць búdzjecje atrýmlivacʹ |
| 3rd plural яны́ |
атры́мліваюць atrýmlivajucʹ |
бу́дуць атры́мліваць búducʹ atrýmlivacʹ |
| imperative | singular | plural |
| second-person | атры́млівай atrýmlivaj |
атры́млівайце atrýmlivajcje |
| past tense | singular | plural мы / вы / яны́ |
| masculine я / ты / ён |
атры́мліваў atrýmlivaŭ |
атры́млівалі atrýmlivali |
| feminine я / ты / яна́ |
атры́млівала atrýmlivala | |
| neuter яно́ |
атры́млівала atrýmlivala | |