берлинец • (berlinec) m (feminine берлинка)
singular | plural | |
---|---|---|
indefinite | берлинец | берлинци |
definite unspecified | берлинецот | берлинците |
definite proximal | берлинецов | берлинциве |
definite distal | берлинецон | берлинцине |
vocative | берлинецу | берлинци |
count form | — | берлинеца |
берли́нец • (berlínec) m anim (genitive берли́нца, nominative plural берли́нцы, genitive plural берли́нцев, feminine берли́нка)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | берли́нец berlínec |
берли́нцы berlíncy |
genitive | берли́нца berlínca |
берли́нцев berlíncev |
dative | берли́нцу berlíncu |
берли́нцам berlíncam |
accusative | берли́нца berlínca |
берли́нцев berlíncev |
instrumental | берли́нцем berlíncem |
берли́нцами berlíncami |
prepositional | берли́нце berlínce |
берли́нцах berlíncax |