First attested in 1889 . броня́ (bronjá) + -е- (-e-) + бой (boj) + -ный (-nyj), calque of German panzerbrechend .
бронебо́йный • (bronebójnyj)
masculine | neuter | feminine | plural | ||
---|---|---|---|---|---|
nominative | бронебо́йный bronebójnyj |
бронебо́йное bronebójnoje |
бронебо́йная bronebójnaja |
бронебо́йные bronebójnyje | |
genitive | бронебо́йного bronebójnovo |
бронебо́йной bronebójnoj |
бронебо́йных bronebójnyx | ||
dative | бронебо́йному bronebójnomu |
бронебо́йной bronebójnoj |
бронебо́йным bronebójnym | ||
accusative | animate | бронебо́йного bronebójnovo |
бронебо́йное bronebójnoje |
бронебо́йную bronebójnuju |
бронебо́йных bronebójnyx |
inanimate | бронебо́йный bronebójnyj |
бронебо́йные bronebójnyje | |||
instrumental | бронебо́йным bronebójnym |
бронебо́йной, бронебо́йною bronebójnoj, bronebójnoju |
бронебо́йными bronebójnymi | ||
prepositional | бронебо́йном bronebójnom |
бронебо́йной bronebójnoj |
бронебо́йных bronebójnyx | ||
short form | бронебо́ен bronebójen |
бронебо́йно bronebójno |
бронебо́йна bronebójna |
бронебо́йны bronebójny |