From витівати (vytivaty) + -ка (-ka)
ви́тівка • (výtivka) f inan (genitive ви́тівки, nominative plural ви́тівки, genitive plural ви́тівок)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | ви́тівка výtivka |
ви́тівки výtivky |
genitive | ви́тівки výtivky |
ви́тівок výtivok |
dative | ви́тівці výtivci |
ви́тівкам výtivkam |
accusative | ви́тівку výtivku |
ви́тівки výtivky |
instrumental | ви́тівкою výtivkoju |
ви́тівками výtivkamy |
locative | ви́тівці výtivci |
ви́тівках výtivkax |
vocative | ви́тівко výtivko |
ви́тівки výtivky |