From ви́яснити (výjasnyty) + -я́ти (-játy).
виясня́ти • (vyjasnjáty) impf (perfective ви́яснити)
| imperfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | виясня́ти, виясня́ть vyjasnjáty, vyjasnjátʹ | |
| participles | present tense | past tense |
| active | — | — |
| passive | — | — |
| adverbial | виясня́ючи vyjasnjájučy |
виясня́вши vyjasnjávšy |
| present tense | future tense | |
| 1st singular я |
виясня́ю vyjasnjáju |
бу́ду виясня́ти, бу́ду виясня́ть, виясня́тиму búdu vyjasnjáty, búdu vyjasnjátʹ, vyjasnjátymu |
| 2nd singular ти |
виясня́єш vyjasnjáješ |
бу́деш виясня́ти, бу́деш виясня́ть, виясня́тимеш búdeš vyjasnjáty, búdeš vyjasnjátʹ, vyjasnjátymeš |
| 3rd singular він / вона / воно |
виясня́є vyjasnjáje |
бу́де виясня́ти, бу́де виясня́ть, виясня́тиме búde vyjasnjáty, búde vyjasnjátʹ, vyjasnjátyme |
| 1st plural ми |
виясня́єм, виясня́ємо vyjasnjájem, vyjasnjájemo |
бу́демо виясня́ти, бу́демо виясня́ть, виясня́тимемо, виясня́тимем búdemo vyjasnjáty, búdemo vyjasnjátʹ, vyjasnjátymemo, vyjasnjátymem |
| 2nd plural ви |
виясня́єте vyjasnjájete |
бу́дете виясня́ти, бу́дете виясня́ть, виясня́тимете búdete vyjasnjáty, búdete vyjasnjátʹ, vyjasnjátymete |
| 3rd plural вони |
виясня́ють vyjasnjájutʹ |
бу́дуть виясня́ти, бу́дуть виясня́ть, виясня́тимуть búdutʹ vyjasnjáty, búdutʹ vyjasnjátʹ, vyjasnjátymutʹ |
| imperative | singular | plural |
| first-person | — | виясня́ймо vyjasnjájmo |
| second-person | виясня́й vyjasnjáj |
виясня́йте vyjasnjájte |
| past tense | singular | plural ми / ви / вони |
| masculine я / ти / він |
виясня́в vyjasnjáv |
виясня́ли vyjasnjály |
| feminine я / ти / вона |
виясня́ла vyjasnjála | |
| neuter воно |
виясня́ло vyjasnjálo | |