вы́- (vý-) + горе́ть (gorétʹ)
вы́гореть • (výgoretʹ) pf (imperfective выгора́ть)
perfective aspect | ||
---|---|---|
infinitive | вы́гореть výgoretʹ | |
participles | present tense | past tense |
active | — | вы́горевший výgorevšij |
passive | — | — |
adverbial | — | вы́горев výgorev, вы́горевши výgorevši |
present tense | future tense | |
1st singular (я) | — | вы́горю výgorju |
2nd singular (ты) | — | вы́горишь výgorišʹ |
3rd singular (он/она́/оно́) | — | вы́горит výgorit |
1st plural (мы) | — | вы́горим výgorim |
2nd plural (вы) | — | вы́горите výgorite |
3rd plural (они́) | — | вы́горят výgorjat |
imperative | singular | plural |
вы́гори výgori |
вы́горите výgorite | |
past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
masculine (я/ты/он) | вы́горел výgorel |
вы́горели výgoreli |
feminine (я/ты/она́) | вы́горела výgorela | |
neuter (оно́) | вы́горело výgorelo |