Inherited from Old East Slavic горѧчии (goręčii), from Proto-Slavic *goręťь, from *gorěti. By surface analysis, горе́ть (gorétʹ, “to burn”) + -я́чий (-jáčij). Doublet of горя́щий (gorjáščij) and горю́чий (gorjúčij).
горя́чий • (gorjáčij) (comparative (по)горяче́е or (по)горяче́й, adverb горячо́, diminutive горя́ченький, augmentative горячу́щий)
masculine | neuter | feminine | plural | ||
---|---|---|---|---|---|
nominative | горя́чий gorjáčij |
горя́чее gorjáčeje |
горя́чая gorjáčaja |
горя́чие gorjáčije | |
genitive | горя́чего gorjáčevo |
горя́чей gorjáčej |
горя́чих gorjáčix | ||
dative | горя́чему gorjáčemu |
горя́чей gorjáčej |
горя́чим gorjáčim | ||
accusative | animate | горя́чего gorjáčevo |
горя́чее gorjáčeje |
горя́чую gorjáčuju |
горя́чих gorjáčix |
inanimate | горя́чий gorjáčij |
горя́чие gorjáčije | |||
instrumental | горя́чим gorjáčim |
горя́чей, горя́чею gorjáčej, gorjáčeju |
горя́чими gorjáčimi | ||
prepositional | горя́чем gorjáčem |
горя́чей gorjáčej |
горя́чих gorjáčix | ||
short form | горя́ч gorjáč |
горячо́ gorjačó |
горяча́ gorjačá |
горячи́ gorjačí |