From до́вгий (dóvhyj, “long”) + -о- (-o-) + час (čas, “time”) + -ний (-nyj, adjective-forming suffix).
довгоча́сний • (dovhočásnyj)
masculine | neuter | feminine | plural | ||
---|---|---|---|---|---|
nominative | довгоча́сний dovhočásnyj |
довгоча́сне dovhočásne |
довгоча́сна dovhočásna |
довгоча́сні dovhočásni | |
genitive | довгоча́сного dovhočásnoho |
довгоча́сної dovhočásnoji |
довгоча́сних dovhočásnyx | ||
dative | довгоча́сному dovhočásnomu |
довгоча́сній dovhočásnij |
довгоча́сним dovhočásnym | ||
accusative | animate | довгоча́сного dovhočásnoho |
довгоча́сне dovhočásne |
довгоча́сну dovhočásnu |
довгоча́сних dovhočásnyx |
inanimate | довгоча́сний dovhočásnyj |
довгоча́сні dovhočásni | |||
instrumental | довгоча́сним dovhočásnym |
довгоча́сною dovhočásnoju |
довгоча́сними dovhočásnymy | ||
locative | довгоча́сному, довгоча́снім dovhočásnomu, dovhočásnim |
довгоча́сній dovhočásnij |
довгоча́сних dovhočásnyx |