изму́чивавший • (izmúčivavšij)
masculine | neuter | feminine | plural | ||
---|---|---|---|---|---|
nominative | изму́чивавший izmúčivavšij |
изму́чивавшее izmúčivavšeje |
изму́чивавшая izmúčivavšaja |
изму́чивавшие izmúčivavšije | |
genitive | изму́чивавшего izmúčivavševo |
изму́чивавшей izmúčivavšej |
изму́чивавших izmúčivavšix | ||
dative | изму́чивавшему izmúčivavšemu |
изму́чивавшей izmúčivavšej |
изму́чивавшим izmúčivavšim | ||
accusative | animate | изму́чивавшего izmúčivavševo |
изму́чивавшее izmúčivavšeje |
изму́чивавшую izmúčivavšuju |
изму́чивавших izmúčivavšix |
inanimate | изму́чивавший izmúčivavšij |
изму́чивавшие izmúčivavšije | |||
instrumental | изму́чивавшим izmúčivavšim |
изму́чивавшей, изму́чивавшею izmúčivavšej, izmúčivavšeju |
изму́чивавшими izmúčivavšimi | ||
prepositional | изму́чивавшем izmúčivavšem |
изму́чивавшей izmúčivavšej |
изму́чивавших izmúčivavšix |