истјеравати

Hello, you have come here looking for the meaning of the word истјеравати. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word истјеравати, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say истјеравати in singular and plural. Everything you need to know about the word истјеравати you have here. The definition of the word истјеравати will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofистјеравати, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Serbo-Croatian

Alternative forms

Pronunciation

  • IPA(key): /istjerǎːʋati/
  • Hyphenation: ис‧тје‧ра‧ва‧ти

Verb

истјера́вати impf (Latin spelling istjerávati)

  1. (transitive) to drive out, drive away, expel

Conjugation

Conjugation of истјеравати
infinitive истјеравати
present verbal adverb истјера́вајӯћи
past verbal adverb
verbal noun истјера́ва̄ње
singular plural
1st 2nd 3rd 1st 2nd 3rd
present истјеравам истјераваш истјерава истјеравамо истјеравате истјеравају
future future I истјерават ћу1
истјераваћу
истјерават ћеш1
истјераваћеш
истјерават ће1
истјераваће
истјерават ћемо1
истјераваћемо
истјерават ћете1
истјераваћете
истјерават ћē1
истјераваће
future II бу̏де̄м истјеравао2 бу̏де̄ш истјеравао2 бу̏де̄ истјеравао2 бу̏де̄мо истјеравали2 бу̏де̄те истјеравали2 бу̏дӯ истјеравали2
past perfect истјеравао сам2 истјеравао си2 истјеравао је2 истјеравали смо2 истјеравали сте2 истјеравали су2
pluperfect3 би̏о сам истјеравао2 би̏о си истјеравао2 би̏о је истјеравао2 би́ли смо истјеравали2 би́ли сте истјеравали2 би́ли су истјеравали2
imperfect истјеравах истјераваше истјераваше истјеравасмо истјеравасте истјераваху
conditional conditional I истјеравао бих2 истјеравао би2 истјеравао би2 истјеравали бисмо2 истјеравали бисте2 истјеравали би2
conditional II4 би̏о бих истјеравао2 би̏о би истјеравао2 би̏о би истјеравао2 би́ли бисмо истјеравали2 би́ли бисте истјеравали2 би́ли би истјеравали2
imperative истјеравај истјеравајмо истјеравајте
active past participle истјеравао m / истјеравала f / истјеравало n истјеравали m / истјеравале f / истјеравала n
passive past participle истјераван m / истјеравана f / истјеравано n истјеравани m / истјераване f / истјеравана n

1   Croatian spelling: others omit the infinitive suffix completely and bind the clitic.
2   For masculine nouns; a feminine or neuter agent would use the feminine and neuter gender forms of the active past participle and auxiliary verb, respectively.
3   Often replaced by the past perfect in colloquial speech, i.e. the auxiliary verb biti (to be) is routinely dropped.
4   Often replaced by the conditional I in colloquial speech, i.e. the auxiliary verb biti (to be) is routinely dropped.
  *Note: The aorist and imperfect were not present in, or have nowadays fallen into disuse in, many dialects and therefore they are routinely replaced by the past perfect in both formal and colloquial speech.