Inherited from Proto-Slavic *konьčьnъ.
конечен • (konečen) (not comparable, abstract noun конечност)
| masculine | feminine | neuter | plural | |
|---|---|---|---|---|
| indefinite | конечен (konečen) | конечна (konečna) | конечно (konečno) | конечни (konečni) |
| definite unspecified | конечниот (konečniot) | конечната (konečnata) | конечното (konečnoto) | конечните (konečnite) |
| definite proximal | конечниов (konečniov) | конечнава (konečnava) | конечново (konečnovo) | конечниве (konečnive) |
| definite distal | конечнион (konečnion) | конечнана (konečnana) | конечноно (konečnono) | конечнине (konečnine) |
коне́чен • (konéčen)