Inherited from Old Ruthenian кунь (kunʹ), конь (konʹ), from Old East Slavic конь (konĭ), from Proto-Slavic *kòňь.
кінь • (kinʹ) m animal (genitive коня́, nominative plural ко́ні, genitive plural ко́ней, relational adjective коня́чий or кі́нський)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | кінь kinʹ |
ко́ні kóni |
genitive | коня́ konjá |
ко́ней kónej |
dative | коне́ві, коню́ konévi, konjú |
ко́ням kónjam |
accusative | коня́ konjá |
ко́ні, ко́ней kóni, kónej |
instrumental | коне́м koném |
кі́ньми, ко́нями kínʹmy, kónjamy |
locative | коне́ві, коні́ konévi, koní |
ко́нях kónjax |
vocative | ко́ню kónju |
ко́ні kóni |
Chess pieces in Ukrainian · шахові фігури (šaxovi fihury) (layout · text) | |||||
---|---|---|---|---|---|
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
король (korolʹ) | ферзь (ferzʹ) | тура (tura) | слон (slon) | кінь (kinʹ) | пішак (pišak) |