магла́ • (mahlá)
Inherited from Proto-Slavic *mьgla.
магла • (magla) f (plural магли, relational adjective маглив)
singular | plural | |
---|---|---|
indefinite | магла (magla) | магли (magli) |
definite unspecified | маглата (maglata) | маглите (maglite) |
definite proximal | маглава (maglava) | магливе (maglive) |
definite distal | маглана (maglana) | маглине (magline) |
vocative | магло (maglo) | магли (magli) |
Inherited from Proto-Slavic *mьgla, from Proto-Balto-Slavic *míglāˀ, from Proto-Indo-European *h₃migʰleh₂.
ма̀гла f (Latin spelling màgla)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | магла | магле |
genitive | магле | магла / магала / магли |
dative | магли | маглама |
accusative | маглу | магле |
vocative | магло | магле |
locative | магли | маглама |
instrumental | маглом | маглама |