From Нарци́с (Narcýs, “Narcissus”) + -и́чний (-ýčnyj). Compare Russian нарцисси́ческий (narcissíčeskij), Belarusian нарцысі́чны (narcysíčny).
нарциси́чний • (narcysýčnyj) (adverb нарциси́чно)
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|
masculine | neuter | feminine | |||
nominative | нарциси́чний narcysýčnyj |
нарциси́чне narcysýčne |
нарциси́чна narcysýčna |
нарциси́чні narcysýčni | |
genitive | нарциси́чного narcysýčnoho |
нарциси́чної narcysýčnoji |
нарциси́чних narcysýčnyx | ||
dative | нарциси́чному narcysýčnomu |
нарциси́чній narcysýčnij |
нарциси́чним narcysýčnym | ||
accusative | animate | нарциси́чного narcysýčnoho |
нарциси́чне narcysýčne |
нарциси́чну narcysýčnu |
нарциси́чних narcysýčnyx |
inanimate | нарциси́чний narcysýčnyj |
нарциси́чні narcysýčni | |||
instrumental | нарциси́чним narcysýčnym |
нарциси́чною narcysýčnoju |
нарциси́чними narcysýčnymy | ||
locative | нарциси́чному, нарциси́чнім narcysýčnomu, narcysýčnim |
нарциси́чній narcysýčnij |
нарциси́чних narcysýčnyx |