одлѐтјети pf (Latin spelling odlètjeti)
Infinitive: одлетјети | Present verbal adverb: — | Past verbal adverb: одлѐтје̄вши | Verbal noun: — | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Number | Singular | Plural | |||||
Person | 1st | 2nd | 3rd | 1st | 2nd | 3rd | |
Verbal forms | ја | ти | он / она / оно | ми | ви | они / оне / она | |
Present | одлетим | одлетиш | одлети | одлетимо | одлетите | одлете | |
Future | Future I | одлетјет ћу1 одлетјећу |
одлетјет ћеш1 одлетјећеш |
одлетјет ће1 одлетјеће |
одлетјет ћемо1 одлетјећемо |
одлетјет ћете1 одлетјећете |
одлетјет ће1 одлетјеће |
Future II | бу̏де̄м одлетио2 | бу̏де̄ш одлетио2 | бу̏де̄ одлетио2 | бу̏де̄мо одлетјели2 | бу̏де̄те одлетјели2 | бу̏дӯ одлетјели2 | |
Past | Perfect | одлетио сам2 | одлетио си2 | одлетио је2 | одлетјели смо2 | одлетјели сте2 | одлетјели су2 |
Pluperfect3 | би̏о сам одлетио2 | би̏о си одлетио2 | би̏о је одлетио2 | би́ли смо одлетјели2 | би́ли сте одлетјели2 | би́ли су одлетјели2 | |
Aorist | одлетјех | одлетје | одлетје | одлетјесмо | одлетјесте | одлетјеше | |
Conditional I | одлетио бих2 | одлетио би2 | одлетио би2 | одлетјели бисмо2 | одлетјели бисте2 | одлетјели би2 | |
Conditional II4 | би̏о бих одлетио2 | би̏о би одлетио2 | би̏о би одлетио2 | би́ли бисмо одлетјели2 | би́ли бисте одлетјели2 | би́ли би одлетјели2 | |
Imperative | — | одлети | — | одлетимо | одлетите | — | |
Active past participle | одлетио m / одлетјела f / одлетјело n | одлетјели m / одлетјеле f / одлетјела n | |||||
1 Croatian spelling: others omit the infinitive suffix completely and bind the clitic. 2 For masculine nouns; a feminine or neuter agent would use the feminine and neuter gender forms of the active past participle and auxiliary verb, respectively. 3 Often replaced by the past perfect in colloquial speech, i.e. the auxiliary verb biti (to be) is routinely dropped. 4 Often replaced by the conditional I in colloquial speech, i.e. the auxiliary verb biti (to be) is routinely dropped.
|