одно- (odno-) + мо́ва (móva, “language”) + -ний (-nyj)
одномо́вний • (odnomóvnyj) (abstract noun одномо́вність)
masculine | neuter | feminine | plural | ||
---|---|---|---|---|---|
nominative | одномо́вний odnomóvnyj |
одномо́вне odnomóvne |
одномо́вна odnomóvna |
одномо́вні odnomóvni | |
genitive | одномо́вного odnomóvnoho |
одномо́вної odnomóvnoji |
одномо́вних odnomóvnyx | ||
dative | одномо́вному odnomóvnomu |
одномо́вній odnomóvnij |
одномо́вним odnomóvnym | ||
accusative | animate | одномо́вного odnomóvnoho |
одномо́вне odnomóvne |
одномо́вну odnomóvnu |
одномо́вних odnomóvnyx |
inanimate | одномо́вний odnomóvnyj |
одномо́вні odnomóvni | |||
instrumental | одномо́вним odnomóvnym |
одномо́вною odnomóvnoju |
одномо́вними odnomóvnymy | ||
locative | одномо́вному, одномо́внім odnomóvnomu, odnomóvnim |
одномо́вній odnomóvnij |
одномо́вних odnomóvnyx |