озабо́чивать (ozabóčivatʹ) + -ся (-sja)
озабо́чиваться • (ozabóčivatʹsja) impf (perfective озабо́титься)
imperfective aspect | ||
---|---|---|
infinitive | озабо́чиваться ozabóčivatʹsja | |
participles | present tense | past tense |
active | озабо́чивающийся ozabóčivajuščijsja |
озабо́чивавшийся ozabóčivavšijsja |
passive | — | — |
adverbial | озабо́чиваясь ozabóčivajasʹ |
озабо́чивавшись ozabóčivavšisʹ |
present tense | future tense | |
1st singular (я) | озабо́чиваюсь ozabóčivajusʹ |
бу́ду озабо́чиваться búdu ozabóčivatʹsja |
2nd singular (ты) | озабо́чиваешься ozabóčivaješʹsja |
бу́дешь озабо́чиваться búdešʹ ozabóčivatʹsja |
3rd singular (он/она́/оно́) | озабо́чивается ozabóčivajetsja |
бу́дет озабо́чиваться búdet ozabóčivatʹsja |
1st plural (мы) | озабо́чиваемся ozabóčivajemsja |
бу́дем озабо́чиваться búdem ozabóčivatʹsja |
2nd plural (вы) | озабо́чиваетесь ozabóčivajetesʹ |
бу́дете озабо́чиваться búdete ozabóčivatʹsja |
3rd plural (они́) | озабо́чиваются ozabóčivajutsja |
бу́дут озабо́чиваться búdut ozabóčivatʹsja |
imperative | singular | plural |
озабо́чивайся ozabóčivajsja |
озабо́чивайтесь ozabóčivajtesʹ | |
past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
masculine (я/ты/он) | озабо́чивался ozabóčivalsja |
озабо́чивались ozabóčivalisʹ |
feminine (я/ты/она́) | озабо́чивалась ozabóčivalasʹ | |
neuter (оно́) | озабо́чивалось ozabóčivalosʹ |