осво́ить (osvóitʹ) + -ся (-sja)
осво́иться • (osvóitʹsja) pf (imperfective осва́иваться)
perfective aspect | ||
---|---|---|
infinitive | осво́иться osvóitʹsja | |
participles | present tense | past tense |
active | — | осво́ившийся osvóivšijsja |
passive | — | — |
adverbial | — | осво́ившись osvóivšisʹ |
present tense | future tense | |
1st singular (я) | — | осво́юсь osvójusʹ |
2nd singular (ты) | — | осво́ишься osvóišʹsja |
3rd singular (он/она́/оно́) | — | осво́ится osvóitsja |
1st plural (мы) | — | осво́имся osvóimsja |
2nd plural (вы) | — | осво́итесь osvóitesʹ |
3rd plural (они́) | — | осво́ятся osvójatsja |
imperative | singular | plural |
осво́йся osvójsja |
осво́йтесь osvójtesʹ | |
past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
masculine (я/ты/он) | осво́ился osvóilsja |
осво́ились osvóilisʹ |
feminine (я/ты/она́) | осво́илась osvóilasʹ | |
neuter (оно́) | осво́илось osvóilosʹ |