от- (ot-) + расти́ть (rastítʹ)
отрасти́ть • (otrastítʹ) pf (imperfective отра́щивать)
perfective aspect | ||
---|---|---|
infinitive | отрасти́ть otrastítʹ | |
participles | present tense | past tense |
active | — | отрасти́вший otrastívšij |
passive | — | отращённый otraščónnyj |
adverbial | — | отрасти́в otrastív, отрасти́вши otrastívši |
present tense | future tense | |
1st singular (я) | — | отращу́ otraščú |
2nd singular (ты) | — | отрасти́шь otrastíšʹ |
3rd singular (он/она́/оно́) | — | отрасти́т otrastít |
1st plural (мы) | — | отрасти́м otrastím |
2nd plural (вы) | — | отрасти́те otrastíte |
3rd plural (они́) | — | отрастя́т otrastját |
imperative | singular | plural |
отрасти́ otrastí |
отрасти́те otrastíte | |
past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
masculine (я/ты/он) | отрасти́л otrastíl |
отрасти́ли otrastíli |
feminine (я/ты/она́) | отрасти́ла otrastíla | |
neuter (оно́) | отрасти́ло otrastílo |