Inherited from Old Ruthenian позы́чыти (pozýčyti), from Polish pozyczyć, mazurzenie of pożyczyć, from Proto-Slavic *požitъčiti.
пазы́чыць • (pazýčycʹ) pf (imperfective пазыча́ць)
perfective aspect | ||
---|---|---|
infinitive | пазы́чыць pazýčycʹ | |
participles | present tense | past tense |
active | — | — |
passive | — | пазы́чаны pazýčany |
adverbial | — | пазы́чыўшы pazýčyŭšy |
present tense | future tense | |
1st singular я |
— | пазы́чу pazýču |
2nd singular ты |
— | пазы́чыш pazýčyš |
3rd singular ён / яна́ / яно́ |
— | пазы́чыць pazýčycʹ |
1st plural мы |
— | пазы́чым pazýčym |
2nd plural вы |
— | пазы́чыце pazýčycje |
3rd plural яны́ |
— | пазы́чаць pazýčacʹ |
imperative | singular | plural |
second-person | пазы́ч pazýč |
пазы́чце pazýčcje |
past tense | singular | plural мы / вы / яны́ |
masculine я / ты / ён |
пазы́чыў pazýčyŭ |
пазы́чылі pazýčyli |
feminine я / ты / яна́ |
пазы́чыла pazýčyla | |
neuter яно́ |
пазы́чыла pazýčyla |