па́ніка (pánika) + -аваць (-avacʹ). Compare Polish panikować, Russian паникова́ть (panikovátʹ), Ukrainian панікува́ти (panikuváty).
панікава́ць • (panikavácʹ) impf
imperfective aspect | ||
---|---|---|
infinitive | панікава́ць panikavácʹ | |
participles | present tense | past tense |
active | — | — |
passive | — | — |
adverbial | паніку́ючы panikújučy |
панікава́ўшы panikaváŭšy |
present tense | future tense | |
1st singular я |
паніку́ю panikúju |
бу́ду панікава́ць búdu panikavácʹ |
2nd singular ты |
паніку́еш panikúješ |
бу́дзеш панікава́ць búdzješ panikavácʹ |
3rd singular ён / яна́ / яно́ |
паніку́е panikúje |
бу́дзе панікава́ць búdzje panikavácʹ |
1st plural мы |
паніку́ем panikújem |
бу́дзем панікава́ць búdzjem panikavácʹ |
2nd plural вы |
паніку́еце panikújecje |
бу́дзеце панікава́ць búdzjecje panikavácʹ |
3rd plural яны́ |
паніку́юць panikújucʹ |
бу́дуць панікава́ць búducʹ panikavácʹ |
imperative | singular | plural |
second-person | паніку́й panikúj |
паніку́йце panikújcje |
past tense | singular | plural мы / вы / яны́ |
masculine я / ты / ён |
панікава́ў panikaváŭ |
панікава́лі panikaváli |
feminine я / ты / яна́ |
панікава́ла panikavála | |
neuter яно́ |
панікава́ла panikavála |