From пару́шыць (parúšycʹ) + -енне (-jennje).
парушэ́нне • (parušénnje) n inan (genitive парушэ́ння, nominative plural парушэ́нні, genitive plural парушэ́нняў)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | парушэ́нне parušénnje |
парушэ́нні parušénni |
genitive | парушэ́ння parušénnja |
парушэ́нняў parušénnjaŭ |
dative | парушэ́нню parušénnju |
парушэ́нням parušénnjam |
accusative | парушэ́нне parušénnje |
парушэ́нні parušénni |
instrumental | парушэ́ннем parušénnjem |
парушэ́ннямі parušénnjami |
locative | парушэ́нні parušénni |
парушэ́ннях parušénnjax |
count form | — | парушэ́нні1 parušénni1 |
1Used with the numbers 2, 3, 4 and higher numbers after 20 ending in 2, 3, and 4.