побуди́ть (pobudítʹ) + -тельный (-telʹnyj)
побуди́тельный • (pobudítelʹnyj) (no comparative)
masculine | neuter | feminine | plural | ||
---|---|---|---|---|---|
nominative | побуди́тельный pobudítelʹnyj |
побуди́тельное pobudítelʹnoje |
побуди́тельная pobudítelʹnaja |
побуди́тельные pobudítelʹnyje | |
genitive | побуди́тельного pobudítelʹnovo |
побуди́тельной pobudítelʹnoj |
побуди́тельных pobudítelʹnyx | ||
dative | побуди́тельному pobudítelʹnomu |
побуди́тельной pobudítelʹnoj |
побуди́тельным pobudítelʹnym | ||
accusative | animate | побуди́тельного pobudítelʹnovo |
побуди́тельное pobudítelʹnoje |
побуди́тельную pobudítelʹnuju |
побуди́тельных pobudítelʹnyx |
inanimate | побуди́тельный pobudítelʹnyj |
побуди́тельные pobudítelʹnyje | |||
instrumental | побуди́тельным pobudítelʹnym |
побуди́тельной, побуди́тельною pobudítelʹnoj, pobudítelʹnoju |
побуди́тельными pobudítelʹnymi | ||
prepositional | побуди́тельном pobudítelʹnom |
побуди́тельной pobudítelʹnoj |
побуди́тельных pobudítelʹnyx | ||
short form | побуди́телен pobudítelen |
побуди́тельно pobudítelʹno |
побуди́тельна pobudítelʹna |
побуди́тельны pobudítelʹny |