прибі́ч(ник) (prybíč(nyk)) + -ниця (-nycja)
прибі́чниця • (prybíčnycja) f pers (genitive прибі́чниці, nominative plural прибі́чниці, genitive plural прибі́чниць, male equivalent прибі́чник)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | прибі́чниця prybíčnycja |
прибі́чниці prybíčnyci |
genitive | прибі́чниці prybíčnyci |
прибі́чниць prybíčnycʹ |
dative | прибі́чниці prybíčnyci |
прибі́чницям prybíčnycjam |
accusative | прибі́чницю prybíčnycju |
прибі́чниць prybíčnycʹ |
instrumental | прибі́чницею prybíčnyceju |
прибі́чницями prybíčnycjamy |
locative | прибі́чниці prybíčnyci |
прибі́чницях prybíčnycjax |
vocative | прибі́чнице prybíčnyce |
прибі́чниці prybíčnyci |