привикне • (privikne) third-singular present, pf (imperfective привикнува)
| l-participles | imperfect | aorist | non-finite forms | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | привикнел | привикнал | adjectival participle | привикнат | ||
| feminine | привикнела | привикнала | adverbial participle | — | ||
| neuter | привикнело | привикнало | verbal noun | — | ||
| plural | привикнеле | привикнале | perfect participle | привикнато | ||
| present | imperfect | aorist | imperative | |||
| 1st singular | привикнам | привикнев | привикнав | — | ||
| 2nd singular | привикнеш | привикнеше | привикна | привикни | ||
| 3rd singular | привикне | привикнеше | привикна | — | ||
| 1st plural | привикнеме | привикневме | привикнавме | — | ||
| 2nd plural | привикнете | привикневте | привикнавте | привикнете | ||
| 3rd plural | привикнат | привикнеа | привикнаа | — | ||
| Compound tenses | ||||||
| perfect | сум привикнал | present of сум (except in the 3rd person) + aorist l-participle | ||||
| има-perfect | имам привикнато | present of има + perfect participle | ||||
| pluperfect | бев привикнал | imperfect of сум + aorist l-participle | ||||
| има-pluperfect | имав привикнато | imperfect of има + perfect participle | ||||
| има-perfect reported | сум имал привикнато | perfect of има + perfect participle | ||||
| future | ќе привикнам | ќе + present | ||||
| има-future | ќе имам привикнато | future of има + perfect participle | ||||
| future in the past | ќе привикнев | ќе + imperfect | ||||
| има-future in the past | ќе имав привикнато | future in the past of има + perfect participle | ||||
| future reported | ќе сум привикнел | ќе + imperfect l-participle | ||||
| има-future reported | ќе сум имал привикнато | future reported of има + perfect participle | ||||
| conditional | би привикнал | би + aorist l-participle | ||||
| има-conditional | би имал привикнато | conditional of има + perfect participle | ||||