From прини́з(ити) (prynýz(yty)) + -ливий (-lyvyj).
прини́зливий • (prynýzlyvyj) (adverb прини́зливо, abstract noun прини́зливість)
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|
masculine | neuter | feminine | |||
nominative | прини́зливий prynýzlyvyj |
прини́зливе prynýzlyve |
прини́злива prynýzlyva |
прини́зливі prynýzlyvi | |
genitive | прини́зливого prynýzlyvoho |
прини́зливої prynýzlyvoji |
прини́зливих prynýzlyvyx | ||
dative | прини́зливому prynýzlyvomu |
прини́зливій prynýzlyvij |
прини́зливим prynýzlyvym | ||
accusative | animate | прини́зливого prynýzlyvoho |
прини́зливе prynýzlyve |
прини́зливу prynýzlyvu |
прини́зливих prynýzlyvyx |
inanimate | прини́зливий prynýzlyvyj |
прини́зливі prynýzlyvi | |||
instrumental | прини́зливим prynýzlyvym |
прини́зливою prynýzlyvoju |
прини́зливими prynýzlyvymy | ||
locative | прини́зливому, прини́зливім prynýzlyvomu, prynýzlyvim |
прини́зливій prynýzlyvij |
прини́зливих prynýzlyvyx | ||
vocative | прини́зливий prynýzlyvyj |
прини́зливе prynýzlyve |
прини́злива prynýzlyva |
прини́зливі prynýzlyvi |