From пры- (pry-) + -ні́зіць (-nízicʹ). Cognate with Russian прини́зить (prinízitʹ).
прыні́зіць • (prynízicʹ) pf (imperfective прыніжа́ць)
perfective aspect | ||
---|---|---|
infinitive | прыні́зіць prynízicʹ | |
participles | present tense | past tense |
active | — | — |
passive | — | прыні́жаны prynížany |
adverbial | — | прыні́зіўшы pryníziŭšy |
present tense | future tense | |
1st singular я |
— | прыні́жу prynížu |
2nd singular ты |
— | прыні́зіш pryníziš |
3rd singular ён / яна́ / яно́ |
— | прыні́зіць prynízicʹ |
1st plural мы |
— | прыні́зім prynízim |
2nd plural вы |
— | прыні́зіце prynízicje |
3rd plural яны́ |
— | прыні́зяць prynízjacʹ |
imperative | singular | plural |
second-person | прыні́зь prynízʹ |
прыні́зьце prynízʹcje |
past tense | singular | plural мы / вы / яны́ |
masculine я / ты / ён |
прыні́зіў pryníziŭ |
прыні́зілі prynízili |
feminine я / ты / яна́ |
прыні́зіла prynízila | |
neuter яно́ |
прыні́зіла prynízila |