разувјерити

Hello, you have come here looking for the meaning of the word разувјерити. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word разувјерити, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say разувјерити in singular and plural. Everything you need to know about the word разувјерити you have here. The definition of the word разувјерити will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofразувјерити, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Serbo-Croatian

Alternative forms

Pronunciation

  • IPA(key): /razǔʋjeriti/
  • Hyphenation: ра‧зу‧вје‧ри‧ти

Verb

разу̀вјерити pf (Latin spelling razùvjeriti)

  1. (transitive) to dissuade, talk out
  2. (transitive) to disillusion, undeceive
  3. (reflexive) to become dissuade, change one's mind, give up a belief

Conjugation

Conjugation of разувјерити
Infinitive: разувјерити Present verbal adverb: — Past verbal adverb: разу̀вјерӣвши Verbal noun: —
Number Singular Plural
Person 1st 2nd 3rd 1st 2nd 3rd
Verbal forms ја ти он / она / оно ми ви они / оне / она
Present разувјерим разувјериш разувјери разувјеримо разувјерите разувјере
Future Future I разувјерит ћу1
разувјерићу 		разувјерит ћеш1
разувјерићеш 		разувјерит ће1
разувјериће 		разувјерит ћемо1
разувјерићемо 		разувјерит ћете1
разувјерићете 		разувјерит ће1
разувјериће
Future II бу̏де̄м разувјерио2 бу̏де̄ш разувјерио2 бу̏де̄ разувјерио2 бу̏де̄мо разувјерили2 бу̏де̄те разувјерили2 бу̏дӯ разувјерили2
Past Perfect разувјерио сам2 разувјерио си2 разувјерио је2 разувјерили смо2 разувјерили сте2 разувјерили су2
Pluperfect3 би̏о сам разувјерио2 би̏о си разувјерио2 би̏о је разувјерио2 би́ли смо разувјерили2 би́ли сте разувјерили2 би́ли су разувјерили2
Aorist разувјерих разувјери разувјери разувјерисмо разувјеристе разувјерише
Conditional I разувјерио бих2 разувјерио би2 разувјерио би2 разувјерили бисмо2 разувјерили бисте2 разувјерили би2
Conditional II4 би̏о бих разувјерио2 би̏о би разувјерио2 би̏о би разувјерио2 би́ли бисмо разувјерили2 би́ли бисте разувјерили2 би́ли би разувјерили2
Imperative — разувјери — разувјеримо разувјерите —
Active past participle разувјерио m / разувјерила f / разувјерило n разувјерили m / разувјериле f / разувјерила n
Passive past participle разувјерен m / разувјерена f / разувјерено n разувјерени m / разувјерене f / разувјерена n
1   Croatian spelling: others omit the infinitive suffix completely and bind the clitic.
2   For masculine nouns; a feminine or neuter agent would use the feminine and neuter gender forms of the active past participle and auxiliary verb, respectively.
3   Often replaced by the past perfect in colloquial speech, i.e. the auxiliary verb biti (to be) is routinely dropped.

4   Often replaced by the conditional I in colloquial speech, i.e. the auxiliary verb biti (to be) is routinely dropped.
  *Note: The aorist and imperfect were not present in, or have nowadays fallen into disuse in, many dialects and therefore they are routinely replaced by the past perfect in both formal and colloquial speech.

Wikious
Boobota
Sagapedia