From роздягну́ти (rozdjahnúty) + -ся (-sja).
роздягну́тися • (rozdjahnútysja) pf (imperfective роздяга́тися)
perfective aspect | ||
---|---|---|
infinitive | роздягну́тися, роздягну́тись, роздягну́ться rozdjahnútysja, rozdjahnútysʹ, rozdjahnútʹsja | |
participles | present tense | past tense |
active | — | — |
passive | — | — |
adverbial | — | роздягну́вшись rozdjahnúvšysʹ |
present tense | future tense | |
1st singular я |
— | роздягну́ся, роздягну́сь rozdjahnúsja, rozdjahnúsʹ |
2nd singular ти |
— | роздягне́шся rozdjahnéšsja |
3rd singular він / вона / воно |
— | роздягне́ться rozdjahnétʹsja |
1st plural ми |
— | роздягне́мся, роздягнемо́ся, роздягнемо́сь rozdjahnémsja, rozdjahnemósja, rozdjahnemósʹ |
2nd plural ви |
— | роздягнете́ся, роздягнете́сь rozdjahnetésja, rozdjahnetésʹ |
3rd plural вони |
— | роздягну́ться rozdjahnútʹsja |
imperative | singular | plural |
first-person | — | роздягні́мся, роздягні́мося, роздягні́мось rozdjahnímsja, rozdjahnímosja, rozdjahnímosʹ |
second-person | роздягни́ся, роздягни́сь rozdjahnýsja, rozdjahnýsʹ |
роздягні́ться rozdjahnítʹsja |
past tense | singular | plural ми / ви / вони |
masculine я / ти / він |
роздягну́вся, роздягну́всь rozdjahnúvsja, rozdjahnúvsʹ |
роздягну́лися, роздягну́лись rozdjahnúlysja, rozdjahnúlysʹ |
feminine я / ти / вона |
роздягну́лася, роздягну́лась rozdjahnúlasja, rozdjahnúlasʹ | |
neuter воно |
роздягну́лося, роздягну́лось rozdjahnúlosja, rozdjahnúlosʹ |