Inherited from Proto-Slavic *rykati. Onomatopoeic. Compare Polish ryczeć, Russian рыча́ть (ryčátʹ).
ры́каць • (rýkacʹ) impf (perfective прарыка́ць)
imperfective aspect | ||
---|---|---|
infinitive | ры́каць rýkacʹ | |
participles | present tense | past tense |
active | — | — |
passive | — | — |
adverbial | ры́каючы rýkajučy |
ры́каўшы rýkaŭšy |
present tense | future tense | |
1st singular я |
ры́каю rýkaju |
бу́ду ры́каць búdu rýkacʹ |
2nd singular ты |
ры́каеш rýkaješ |
бу́дзеш ры́каць búdzješ rýkacʹ |
3rd singular ён / яна́ / яно́ |
ры́кае rýkaje |
бу́дзе ры́каць búdzje rýkacʹ |
1st plural мы |
ры́каем rýkajem |
бу́дзем ры́каць búdzjem rýkacʹ |
2nd plural вы |
ры́каеце rýkajecje |
бу́дзеце ры́каць búdzjecje rýkacʹ |
3rd plural яны́ |
ры́каюць rýkajucʹ |
бу́дуць ры́каць búducʹ rýkacʹ |
imperative | singular | plural |
second-person | ры́кай rýkaj |
ры́кайце rýkajcje |
past tense | singular | plural мы / вы / яны́ |
masculine я / ты / ён |
ры́каў rýkaŭ |
ры́калі rýkali |
feminine я / ты / яна́ |
ры́кала rýkala | |
neuter яно́ |
ры́кала rýkala |
imperfective aspect | ||
---|---|---|
infinitive | рыка́ць rykácʹ | |
participles | present tense | past tense |
active | — | — |
passive | — | — |
adverbial | рыка́ючы rykájučy |
рыка́ўшы rykáŭšy |
present tense | future tense | |
1st singular я |
рыка́ю rykáju |
бу́ду рыка́ць búdu rykácʹ |
2nd singular ты |
рыка́еш rykáješ |
бу́дзеш рыка́ць búdzješ rykácʹ |
3rd singular ён / яна́ / яно́ |
рыка́е rykáje |
бу́дзе рыка́ць búdzje rykácʹ |
1st plural мы |
рыка́ем rykájem |
бу́дзем рыка́ць búdzjem rykácʹ |
2nd plural вы |
рыка́еце rykájecje |
бу́дзеце рыка́ць búdzjecje rykácʹ |
3rd plural яны́ |
рыка́юць rykájucʹ |
бу́дуць рыка́ць búducʹ rykácʹ |
imperative | singular | plural |
second-person | рыка́й rykáj |
рыка́йце rykájcje |
past tense | singular | plural мы / вы / яны́ |
masculine я / ты / ён |
рыка́ў rykáŭ |
рыка́лі rykáli |
feminine я / ты / яна́ |
рыка́ла rykála | |
neuter яно́ |
рыка́ла rykála |