се пофали • (se pofali) third-singular present, pf (imperfective се фали)
| l-participles | imperfect | aorist | non-finite forms | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | се пофалел | се пофалил | adjectival participle | — | ||
| feminine | се пофалела | се пофалила | adverbial participle | — | ||
| neuter | се пофалело | се пофалило | verbal noun | — | ||
| plural | се пофалеле | се пофалиле | perfect participle | пофалено | ||
| present | imperfect | aorist | imperative | |||
| 1st singular | се пофалам | се пофалев | се пофалив | — | ||
| 2nd singular | се пофалиш | се пофалеше | се пофали | пофали се | ||
| 3rd singular | се пофали | се пофалеше | се пофали | — | ||
| 1st plural | се пофалиме | се пофалевме | се пофаливме | — | ||
| 2nd plural | се пофалите | се пофалевте | се пофаливте | пофалете се | ||
| 3rd plural | се пофалат | се пофалеа | се пофалија | — | ||
| Compound tenses | ||||||
| perfect | сум се пофалил | present of сум (except in the 3rd person) + aorist l-participle | ||||
| има-perfect | се имам пофалено | present of има + perfect participle | ||||
| pluperfect | бев се пофалил | imperfect of сум + aorist l-participle | ||||
| има-pluperfect | се имав пофалено | imperfect of има + perfect participle | ||||
| има-perfect reported | сум се имал пофалено | perfect of има + perfect participle | ||||
| future | ќе се пофалам | ќе + present | ||||
| има-future | ќе се имам пофалено | future of има + perfect participle | ||||
| future in the past | ќе се пофалев | ќе + imperfect | ||||
| има-future in the past | ќе се имав пофалено | future in the past of има + perfect participle | ||||
| future reported | ќе сум се пофалел | ќе + imperfect l-participle | ||||
| има-future reported | ќе сум се имал пофалено | future reported of има + perfect participle | ||||
| conditional | би се пофалил | би + aorist l-participle | ||||
| има-conditional | би се имал пофалено | conditional of има + perfect participle | ||||